ข้อเสนอที่น่าสนใจ
1366 Words
ตอนที่ 5
ข้อเสนอที่น่าสนใจ
เจโรมกลับมายังห้องทำงานที่โรงแรมด้วยความหงุดหงิด แผนการที่คิดไว้พังไม่เป็นท่า ศศิภัทรไม่ได้แสดงอาการหึงหวงหรือโกรธเคืองเลยแม้แต่น้อย หญิงสาวสงบนิ่งและนั่นก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนกำลังเล่นเกมกับคู่ต่อสู้ที่อ่านทางไม่ออก
‘ถ้าแผนแรกไม่ได้ผล ก็ต้องใช้แผนที่สอง ในเมื่อไม่หึงก็แปลว่าเธอไม่ได้รักพ่อของเขาจริง การกระทำทั้งหมดเป็นเพียงแค่การแสดงละคร เขาจะใช้เงินซื้อเธอตรงๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องเสียเวลาอีกต่อไป’ เจโรมคิดในใจ
บ่ายวันต่อมาเจโรมขับรถไปรอศศิภัทรที่หน้าโรงพยาบาล ก่อนเวลาเลิกงานเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวเดินออกมาจากโรงพยาบาลเขาก็รีบเดินเข้าไปหาเธอทันที
“สวัสดีครับคุณซีซี” เจโรมทักทายด้วยรอยยิ้มที่ซ่อนความเจ้าเล่ห์ไว้
“สวัสดีค่ะ คุณเจโรมมาทำอะไรที่นี่คะ” เธอถามพลางมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกแปลกใจที่เห็นเจโรมมาตามลำพัง
“ผมมารอคุณ”
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“มีธุระจะคุยกับคุณหน่อย”
“ธุระอะไรคะ ถ้าจะมาพูดให้ฉันเปลี่ยนใจไม่แต่งงานกับพ่อของคุณฉันว่าคุณเจโรมจะเสียเวลาเปล่านะคะ” เธอยิ้มหยันยิ่งรู้ว่าเขาห้ามมันก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกสนุกและถึงวันที่แผนของเธอสำเร็จคงไม่ได้มีแค่คุณอนันต์คนเดียวที่เสียใจและสองพ่อลูกคงจะแค้นมาก แต่เรื่องศศิภัทรไม่สนใจเพราะถ้าจัดการเรื่องนี้เสร็จเธอก็จะลาออกจากที่นี่
“เรื่องที่ผมจะคุณกับคุณมันก็เกี่ยวกับเรื่องแต่งงานจริงๆ นั่นแหละแต่มีรายละเอียดบางอย่างที่ผมอยากตกลงกับคุณก่อนที่คุณจะกลายมาเป็นแม่เลี้ยงผม” พูดจบก็คว้าแขนเธอแล้วเดินไปยังรถของตนเองที่จอดอยู่ไม่ไกล
“ปล่อยแขนฉันก่อน”
“ถ้าปล่อยคุณจะเดินตามผมดีๆ ใช่ไหม แต่ผมดูแล้วคงไม่ คุณคงจะวิ่งหนีแล้วตะโกนให้คนช่วย เอาเลยสิตะโกนขอความช่วยเหลือเลย แล้วถ้าเขาถามผมก็จะบอกว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกัน”
“จะบ้าเหรอใครเป็นเมียคุณ”
“นั่นสิโทษทีนะ คุณเป็นเมียพ่อผมต่างหากและผมก็ไม่มีรสนิยมเอาเมียพ่อมาเป็นเมียตัวเอง”
ศศิภัทรมองไปรอบๆ และเห็นว่าตอนนี้คนหน้าโรงพยาบาลเริ่มเยอะขึ้นเพราะเป็นเวลาเลิกงาน เธอจึงยอมเดินตามเขามาที่รถอย่างไม่เต็มใจ
“จะคุยอะไรก็รีบคุยมาเลย ฉันทำงานมาทั้งวันฉันเหนื่อยและอยากรีบกลับไปพัก” หญิงสาวถามเมื่อขึ้นมานั่งบนรถ เธอกอดอกจ้องหน้าเขาด้วยสายตาที่ขุ่นเคือง
“ผมเองก็เหนื่อย วันนี้งานยุ่งมากยังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย”
“งั้นก็รีบพูดมาสิคะ”
“ผมว่าหาอะไรกินก่อนดีกว่านะ”
“นี่คุณ....”
“ทำไม กลัวพ่อจะรู้เหรอว่าออกมากับผม ผมไม่บอกคุณไม่บอกพ่อผมไม่รู้หรอกน่า อีกหน่อยคุณก็เป็นแม่เลี้ยงผมแล้วเราสนิทกันไว้ดีกว่านะว่ามั๊ยล่ะ” เขาอยากสนิทกับเธอมากกว่านี้เพื่อล้วงความลับว่าเธอวางแผนกำลังจะทำอะไร
“ฉันไม่อยากทำอะไรลับหลังท่าน”
“คุณซื่อสัตย์กับพ่อผมดีนะ แต่น่าเสียดายที่พ่อผมไม่ค่อยซื่อสัตย์กับคุณเท่าไหร่”
“ฉันไม่สนใจหรอกค่ะ ว่าก่อนแต่งงานท่านจะมีผู้หญิงกี่คนแต่ท่านสัญญากับฉันแล้วว่าหลังแต่งงานท่านจะมีแค่ฉันคนเดียว เพราะฉะนั้นอย่าพยายามให้ฉันเลิกล้มการแต่งงานเพราะความเจ้าชู้ของท่าน ฉันว่าผู้ชายเจ้าชู้ดูมีเสน่ห์ดีนะคะ” เธอยังคงยิ้มไปพูดไปจนเจโรมเผลอมอง
“ถึงวันหนึ่งคุณนั่นแหละที่จะเสียใจเพราะความเจ้าชู้เหมือนกับแม่ของผม ถ้าถึงวันนั้นผมก็คงช่วยอะไรคุณไม่ได้”
“คุณไม่จำเป็นต้องช่วยฉันหรอกค่ะเพราะฉันคิดว่ายังไงซะวันนั้นก็คงไม่มาถึง” ศศิภัทรพูดอย่างมั่นใจเพราะคนที่จะเสียใจก่อนจะเป็นคุณอนันต์บิดาของเขามากกว่า
“ดูคุณมั่นใจในตัวเองดีนะ” เขายิ้มเยาะก่อนจะจอดรถที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ดูอบอุ่นและมีบรรยากาศดีเหมาะสำหรับการคุยเรื่องสำคัญ
“สั่งอะไรทานก่อนไหม” เจโรมยื่นเมนูให้เธอ
“ไม่ค่ะ คุณมีอะไรก็ว่ามาเลย” ศศิภัทรปฏิเสธ
“ใจเย็นๆ สิครับคุณซีซี ผมขอสั่งอาหารก่อนนะ คุณทานได้ทุกอย่างไหม”
“ค่ะ” หญิงสาวรู้ว่าเขากำลังถ่วงเวลาและเธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะแก้เกมนี้ยังไง
เจโรมมองเมนูและสั่งอาหารไทยหลายจากนั้นก็วางเมนูลงแล้วมองเธอด้วยสายตาที่จริงจัง
“ระหว่างรออาหารผมจะเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะ”
“ฉันก็รอคุณเข้าเรื่องอยู่นะคะคุณเจโรม”
เจโรมมีท่าทางหนักใจก่อนหยิบเช็คเปล่าออกมาจากกระเป๋าเสื้อและวางไว้บนโต๊ะ
“คุณอยากได้เท่าไหร่ เขียนตัวเลขลงไปได้เลย”
“คุณกำลังจะทำอะไรคะ” ศศิภัทรหน้าชาทันทีที่เห็นเช็ค เธอรู้สึกเหมือนถูกดูถูกอย่างแรง
“ผมจะจ่ายเงินให้คุณเพื่อที่คุณจะได้เลิกยุ่งเกี่ยวกับพ่อของผมซะที กรอกตัวเลขลงไปเลยเอาที่คุณอยากได้”
“คุณคิดว่าเงินจะซื้อได้ทุกอย่างงั้นเหรอคะคุณเจโรม”
“ที่คุณแต่งงานกับพ่อผมก็เพราะคุณต้องการเงินไม่ใช่เหรอ”
“ใครบอกคุณ”
“เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องบอกหรอกครับคุณซีซี ผู้หญิงที่แต่งงานกับคนอายุมากก็หวังเงินด้วยกันทั้งนั้น”
“ในเมื่อคุณคิดว่าฉันแต่งงานกับท่านเพราะหวังเงิน เพราะฉะนั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องรับเงินที่คุณเสนอหรอกค่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“พ่อคุณน่ะอายุมากแล้ว ท่านจะอยู่อีกกี่ปีกันเชียว ฉันยอมทนอยู่กับผู้ชายอายุคราวพ่อไม่นานทุกอย่างก็จะเป็นของฉัน” ศศิภัทรพูดอย่างแน่แน่ว เธอมองเห็นความโกรธในสายตาของเจโรม
“จะไม่โลภไปหน่อยเหรอครับคุณซีซี” เขาหัวเราะในลำคอเมื่อรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีความต้องการมากกว่าที่เขาประเมินไว้
“ไม่หรอกค่ะ คนเราหว่านพืชก็ย่อมหวังผลสิคะ”
“แต่พ่อบอกว่าคุณไม่สนใจเรื่องจดทะเบียน เพราะฉะนั้นคุณก็คงไม่มีสิทธิ์ในสมบัติของท่าน”
“ใช่ค่ะ เพราะฉันอยากให้พ่อของคุณตายใจไงคะ หลังแต่งงานแล้วฉันจะจดทะเบียนสมรสตอนไหนก็ได้ จริงไหมคะ” เธอมองหน้าเขาอย่างท้าทาย
“ถือว่าแผนของคุณรอบคอบดีนะซีซี แต่คุณไม่มีทางทำสำเร็จหรอกตราบใดที่ผมยังอยู่
“คุณคิดว่าคุณจะทำอะไรได้เหรอคะคุณเจโรม” ศศิภัทรยิ้ม
“ผมจะบอกคุณพ่อให้รู้ว่าคุณต้องการสมบัติของเขา”
“คุณคิดว่าคุณอนันต์จะเชื่อคุณเหรอคะ ทำเหมือนไม่รู้จักนิสัยพ่อตัวเอง” ศศิภัทรหัวเราะ
“คุณมันเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจ” เจโรมรู้สึกเหมือนกำลังแพ้เกมนี้”
“ก็แล้วแต่คุณจะคิดค่ะ มีแค่นี้ใช่ไหมที่จะคุยกับฉัน เชิญทานข้าวให้อร่อยนะคะ ฉันขอตัวก่อน”
“ผมจะทำให้คุณเสียใจ”
“แล้วฉันก็จะทำให้คุณเสียใจเช่นกันค่ะ”
ศศิภัทรลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากร้านทันที ทิ้งให้เจโรมยืนนิ่งอยู่คนเดียว
เขาจมอยู่กับความคิดของตนเองอีกครั้งและเริ่มคิดแผนใหม่ที่จะให้ศศิภัทรกับบิดาไม่ได้แต่งงานกัน
- Writer
