“ซินนี่มานั่งตรงนี้สิ วันนี้ฉันทำอาหารเยอะแยะเลย” เขายอมลงทุนถึงกับเปิดตำราอาหารทำเองกับมือ ด้วยความตั้งอกตั้งใจให้ซินนี่และหลานๆ ได้ทาน
“ค่ะ” ซินนี่รับคำเดินไปนั่งข้างชายหนุ่มโดยไม่อิดออด
ทุกคนทานอาหารกันด้วยความเอร็ดอร่อย ก่อนที่เอกภาพจะพาหลานๆ ตัวอ้วนทั้งสองขึ้นห้องนอน
อากาศค่ำคืนนี้หนาวจับใจ แต่ซินนี่กลับหนาวยะเยือกมากกว่าอากาศที่ต้องผิวกาย เหลือเวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงแล้วที่เธอจะมีเวลาอยู่กับเขา หญิงสาวเดินไปมาเพื่อเก็บเกี่ยวบรรยากาศรอบบ้านเอาไว้ให้มากที่สุด หากเอกภาพไม่สารภาพรัก เธอจะยอมถูกสาป และที่สำคัญ เธอจะไม่เสียใจ ดังนั้น ตอนนี้เธอต้องอยู่ใกล้ๆ กับเขาไม่ใช่มาเดินอยู่นอกบ้านแบบนี้
“ซินนี่” เสียงทุ้มหวานที่เรียกอยู่ด้านหลังทำให้หญิงสาวหันไปมองด้วยใบหน้ายิ้มกระจ่าง สลัดความกังวลทิ้งไป เธอกำลังคิดว่าจะไปหาเขาอยู่พอดี
“คิดอะไรอยู่เหรอ” เขาเดินมาหยุดอยู่เบื้องหน้าหญิงสาวอันเป
