เจ้าโบ้ไม่ฟังเผด็จศึกจำปาอีกรอบ ด้วยความสุขสมอารมณ์หมาย
“พี่โบ้ บ้าๆ ๆ จำปาไม่มีแรงแล้ว ว้ายๆ ๆ พี่โบ้หื่น” จำปาดีดดิ้นก่อนที่จะโดนเจ้าโบ้เผด็จศึก เอาอีก
ซินนี่ยิ้มให้กับความน่ารักของสุนัขทั้งสี่ หญิงสาวกวาดมือที่แอบส่องดูพวกมันจู๋จี๋กัน คืนนี้เธอขอฝึกเวทมนตร์อีกสักคืน คิดถึงอาจารย์คูลโซ่ขึ้นมาเหมือนกัน หากตอนนี้เธออยู่โลกเวทมนตร์คงฝึกฝนวิชากับอาจารย์ทั้งสองอยู่แน่เลย
“ถึงไม่อยู่โลกเวทมนตร์ก็ฝึกได้” น้ำเสียงที่ลอยมาท่ามกลางสายลมหนาวยามค่ำคืนทำให้ซินนี่เหลียวมองรอบกาย
“ท่านอาจารย์คูลโซ่ ทำไมท่านถึงไม่ปรากฏกายให้ข้าเห็นเหมือนคนอื่น” ซินนี่บอกด้วยความน้อยใจ
“ข้ามาปรากฏกายให้เจ้าเห็นแล้ว แต่เจ้าไม่เห็นข้าเอง ถ้าอยากเห็นข้า เจ้าหมั่นทบทวนวิชาสิ แล้วเจ้าจะเห็นข้าเอง ตอนนี้เจ้าทำดีแล้ว” คำพูดท้าทายนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใครไปไม่ได้ที่ฉลาดล้ำลึกเช่นนี้
“ซินนี่ เจ้าจะมัวฝึกวิชาอยู่ไย ค่อย
