#เวลาผ่านไป
"นึกไงชวนมาร้านไอติม ปกติเห็นเข้าแต่ร้านชาบูหมูกะทะ" นายหัวคาวีถาม เพราะมาห้างด้วยกันแต่ละครั้ง เธอก็จะเข้าแต่ร้านชาบูหรือหมูกระทะตลอด หรือไม่ก็เป็นร้านอาหารอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ร้านไอติม
"ก็แค่อยากกิน"
"....."
"นายหัวไม่กินอ่ะ ละลายหมดแล้วนั่น"
"อือ ๆ" ปกติก็ไม่ค่อยชอบของอะไรแบบนี้เท่าไหร่หรอก และไอติมถ้วยนี้เขาก็ไม่ได้เป็นคนสั่งด้วย น้ำตาลเป็นคนสั่งมาให้ สั่งรสวนิลาซะด้วยสิ
"กินไม่เป็นหรือไง มันไม่เหมือนไอติมกะทิที่บ้านหรอกนะ"
"พูดอะไรของเธอ"
น้ำตาลน่าจะหมายถึงรสไอติมที่เป็นรสขายแบบตามบ้าน ที่เขาขับเป็นรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้าง เวลาขับผ่านที่ไหนก็จะเขย่ากระดิ่ง มันเป็นไอติมกะทิที่เขาทำเอง ที่บ้านของนายหัวก็มีแค่นั้นแหละ
"จะพูดอะไร ก็ที่บ้านนายหัวมีแค่ไอติมกะทินี่ เมื่อก่อนก็กินกันออกบ่อย"
"เด็กบ้า !!" ไม่รู้แหละ เธอพูดหมายความว่ายังไงไม่รู้หรอก แต่เขาเขินจนกินแทบไม่
