#สามปีต่อมา
เวลามันก็ผ่านไปรวดเร็วจริงๆ นะ ไม่ทันไรเด็กที่อารมณ์ร้อนเอาแต่ใจในตอนนั้นก็กลายเป็นผู้ใหญ่ที่กำลังใส่ชุดครุยรับปริญญาเสียแล้ว เหมือนเราแค่กระพริบตาครั้งเดียวทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปหมดเลย
เด็กน้อยเอาแต่ใจที่เขาเลี้ยงมากับแข้ง ตอนนี้กลับโตเป็นผู้ใหญ่ซะแล้ว
"นายหัว มาถ่ายรูปเร็ว ! " ทันทีที่ได้เห็นชายหนุ่มร่างกำยำตัวสูงสะดุดตา น้ำตาลก็รีบเรียกชื่อของเขาและกวักมือส่งสัญญาณในทันที
"....." นายหัวคาวีรีบเดินมา ก่อนที่น้ำตาลจะวานให้เพื่อนช่วยถ่ายรูปให้
พอถ่ายรูปคู่เสร็จทั้งสองก็เดินไปทางอื่น ตรงที่คนไม่เยอะมากเท่าไหร่
"ฉันมาช้าหรือเปล่า"
"ช้าที่ไหนกัน เร็วนะเนี่ย"
"ป้าพรมาไม่ได้นะ"
"อื้ม ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยไปหาแกก็ได้"
ป้าพรแกชราลงมากแล้ว ปกติก็ไม่ค่อยชอบนั่งรถไปไหนไกลๆ สักเท่าไรด้วย ใจจริงอยากจะมาให้ได้เลยด้วยซ้ำ แต่ก็ติดที่สังขารตัวเองไม่เอื้ออำนวยเอาซะเลย ก็ได้แต
