#เวลาต่อมา
"หืม อร่อยมาก อร่อยที่สุดเลย ได้กินริมทะเลแบบนี้แล้ว ได้บรรยากาศสุดๆ เลยค่ะนายหัว"
"กินๆ เข้าไป พูดอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็ติดคอเอาหรอก" ถึงจะบ่นที่เธอชอบพูดและกินไปด้วย แต่ก็แกะกุ้งหั่นหมึกให้กินไม่หยุดเลย นี่ยังดีนะที่ไม่ได้ป้อนเข้าปากด้วย ถ้าทำได้ก็คงทำไปแล้วล่ะ
หรือว่าไม่ทำเองกันแน่นะ *( ⁰͡ Ĺ̯ ⁰͡ ) ㄏ
"ที่บอกไปน่ะทำแล้วหรือยัง"
"บอกอะไร ?"
"บอกให้บล็อกเบอร์ไปไง อาจารย์นั่นจะได้ไม่ต้องโทรมารบกวนเธออีก"
"บล็อกได้ไง นั่นอาจารย์นะ"
"เปิดเทอมแล้วก็ค่อยปลดสิ มันจะสำคัญอะไรนักหนา ถึงได้โทรหายิกๆ เนี่ย"
"ช่างเขาเถอะ ถ้าเขาไม่โทร...ก็คงไม่เป็นไร"
"อย่าให้เห็นมายืนหน้าซีดเป็นไก่ต้มอีกก็แล้วกัน จะทุบให้"
"เอะอะก็ทุบ ก็ทุบ เห็นหนูเป็นหัวตะปูหรือไง"
"......" นายหัวคาวีได้แต่ถอนหายใจ ก็ไม่ได้โกรธเธอหรอกที่เธอไม่ทำตามที่แนะนำ แต่มันก็อย่างว่าแหละ อีกส่วนหนึ่ง
