Ep 45 ทรงตัว
วงแขนซ้ายของเพ้นท์ช้อนขาของชิพขึ้น ทุกอย่างรวดเร็วไปหมดใครจะคาดคิดเขาไม่มีการถนอมร่างกายเธอดั่งเช่นในนิยายที่พระเอกจะทำช้า ๆ ให้นางเอกได้คุ้นชิน มันช่างเจ็บปวดแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแต่ยังไม่ถึงกับตาย เสียงครางที่เขาอยากได้ยินมันกลายเป็นเสียงกรีดร้องพร้อมกับกำปั้นที่กำแน่นทุบไม่ยั้งลงไปที่หน้าอกแกร่ง แต่เขาโดนทุบหาได้รู้สึกระคายเคืองไม่ยิ่งทุบเขาเท่าไหร่เขายิ่งกดน้ำหนักร่างกายลงเท่านั้น
"ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บนะ" เพ้นท์
"อื้อ...." ชิพ
"ดีมาก" เพ้นท์
"เจ็บมาก" ชิพ
"ใครว่าไม่เจ็บ" เพ้นท์
"ไม่มี!!!" ชิพ
"ครั้งแรกก็งี้ล่ะพี่ก็เจ็บนะเราแน่นมาก" เพ้นท์
"นิสัยไม่ดี" ชิพ
"น้อมรับครับ" เพ้นท์
เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยที่สัดส่วนไม่ได้น้อยตามเริ่มผ่อนคลายลงเถียงเขาได้ ช่วงล่างของเขาก็เริ่มจะขยับโยกขึ้นลงช้า ๆ สายตาเขายังคงจ้องมองไปที่ใบหน้าหวาน ตากลมโตกับรอยน้ำตาที่เขาควรจะสงสารแต่กับยิ่
