Ep 1 เพื่อนชั่ว
"เร็ว ๆ ไอ้เชี้ยคิง" เสียงของม่อนพยายามเร่งให้เพื่อนคิงรีบพิมพ์สมัครแอปหาคู่แอปหนึ่ง แม้ว่าจะต้องมีการยืนยันตัวตนแต่เรื่องนั้นทำที่หลังได้ เดี๋ยวพวกเขาค่อยบังคับเจ้าของโทรศัพท์หรูทำที่หลังได้ ด้วยแรงของพวกเขา 4 คนยังไงก็ต้องทำสำเร็จ พอทัสเดินกลับมาที่เก้าอี้ในห้องนั่งเล่นของบ้านที่มีเขาเพียงคนเดียวเป็นเจ้าของ ชายหนุ่มรูปงามทั้ง 4 ก็โดดจับแขนจับขาจับใบหน้าสแกนทันที
"สำเร็จ" - คิง
"ได้ล่ะ" - ม่อน
"เยี่ยม" - เบียร์
"ฮึ" - เพ้นท์
และเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยที่ตามมาก่อนทัสจะโดนเพื่อนปล่อยตัวจากการเกาะกุมคือ คิงกับม่อนช่วยกันปัดขวาแบบฉ่ำ ๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรกดจ่ายแบบหลายเดือนให้แล้วเรียบร้อยด้วยแพ็กเกจ Platinum ทางด้านทัสก็ได้แต่ส่ายหน้าใส่เพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกันแบบยกกลุ่ม เขาไม่ได้มีท่าทีจะรำคาญแบบจริงจัง และก็รับมือถือคืนมาดูแบบผ่าน ๆ ก่อนจะโยนมาลงไปที่โซฟาใกล้ ๆ ตัว
"เล่นเกมต่อเลยพวกมึง..." - ทัส
"ไอ้ทัสใจคอมึงจะไม่ดูสาว ๆ หน่อยเหรอเผื่อมีคนเข้าตาบ้าง" - ม่อน
"ถ้ามึงไม่เล่นก็กลับบ้านไปกูจะได้นอน" - ทัส
ทุกคนเลยได้แต่ถอนหายใจทิ้งและจัดการนั่งประจำที่เล่นเกมต่อ จนถึงเวลากลับบ้านใครบ้านมันก็ดึกดื่นเกือบจะเที่ยงคืน แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะผู้ชายแก๊งนี้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน และทุกคนก็ยังมีคอนโดหรูอยู่ใจกลางเมืองอีกคนละห้อง ณ ตอนนี้ยังไม่ถึงวันเปิดเทอมพวกเขาเลยกลับมานั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บ้านให้พ่อแม่บ่นเล่น มีเพียงทัสคนเดียวที่พ่อแม่กับพี่ชายย้ายไปต่างประเทศแบบถาวร ส่วนเขายังไม่อยากไปเลยขออยู่เรียนต่อปริญญาตรีที่นี่และรับปากว่าเรียนจบเมื่อไหร่จะย้ายตามไปทันที
หลังจากปิดล็อกประตูบ้านเรียบร้อยเขาก็เดินขึ้นชั้นสองตรงไปที่ห้องนอนทำธุระส่วนตัวต่าง ๆ เสร็จก็ล้มตัวลงนอน มือถือส่องแสงสว่างเตือนว่ามีข้อความส่งมา เขาจับขึ้นมาดูพบว่าเป็นข้อความจากแอปที่เพื่อนชั่วรวมหัวช่วยกันเปิดให้เมื่อช่วงเย็น เขาเองเล่นไม่เป็นและไม่เคยคิดจะเล่นมันเลยด้วยซ้ำ ข้อความถูกส่งมาช่วงที่เขาเข้าไปอาบน้ำ
"สวัสดีค่ะ"
"ชื่อน้ำนะคะ"
เขากดเข้าไปดูรูปโปรไฟล์ของบุคคลที่ส่งข้อความทักมาแต่ยังไม่ตอบกลับ และรีบกดค้นหาในกูเกิลถึงวิธีเล่นแอปบ้า ๆ นี้ กลายเป็นว่าการที่จะมีคนส่งข้อความหาเขาได้นั้นก็เพราะคิงหรือม่อนไปปัดขวาผู้หญิงคนนี้แล้วเธอก็กดหัวใจกลับมาทำให้เกิดการ Match กัน เธอถึงส่งข้อความมาหาเขาก่อนได้ แล้วก็ไม่รู้ผีบ้านหรือผีเรือนตนใดดลจิตดลใจให้เขาพิมพ์ตอบกลับไปแบบที่เขาเองยังไม่คิดว่าตัวเองจะทำลงไป ที่สำคัญข้อความถูกส่งไปแล้วจะลบไม่ได้หรือต่อให้ลบได้ เขาเองก็หาที่ลบไม่เจออยู่ดี
"ทัสครับ"
...............
สาวน้อย 18 นามว่าน้ำชาผู้ซึ่งกำลังตกอยู่ในช่วงเวลาอยากออกไปเจอผู้คนใหม่ ๆ นั่งอยู่ในคอนโดขนาดกลางที่เป็นมรดกจากพ่อแม่ เธอใช้ชีวิตมัธยมปลายกับพี่สาวอีกสองคน เพราะพ่อกับแม่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และเสียชีวิตพร้อมกันทั้งคู่ ฐานะทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยแบบติดลมบนแต่ก็ไม่ได้ถึงกับต้องไปทำงานพิเศษ พี่สาวทั้งสองรับช่วงต่อบริษัทของครอบครัวแล้วก็ทำให้น้องเล็กอย่างเธอมีหน้าที่เรียนหนังสือให้ดี และพัฒนาตัวเองเพื่อมาช่วยงานพี่สาวต่อเท่านั้น
"น้ำชาแกต้องลืมรุ่นพี่บีบีนั้นได้แล้วโตแล้วนะจะมาทำแบบแอบรักกุกกิ๊กอะไร" - มะนาว
"เออ...รู้แล้ว" - น้ำชา
"แกปัดใครบ้างยังเนี้ยสมัครมาเป็นอาทิตย์แล้ว" - มะนาว
"มีแต่คนมาปัดอ่ะยังไม่ได้กดใครกลับเลย" - น้ำชา
"โอ๊ะ...เสียเวลากด ๆ ไปคุยแล้วไม่ใช่ก็บล็อก" - มะนาว
"โอเค ๆ ใจเย็นดิ่" - น้ำชา
"แคปหน้าจอมาเลือกให้" - มะนาว
และแล้วผู้ชายที่ถูกมะนาวเพื่อนรักของสาวน้ำชาเลือกมาก็คือ ทัส เทพปกร หนุ่มหล่อสูง 185 มีงานอดิเรกคือเล่นเกม พร้อมกับเครื่องหมายด้านหลังชื่อว่ายืนยันตัวตนแล้วว่าหน้าตาแบบตามโปรไฟล์แปะ
"คนนี้ก่อนเลยคนแรก" - มะนาว
"อือหืม....ถ้าขนาดนี้เขาจะชอบฉันเหรอวะ" - น้ำชา
"ไอ้น้ำชาแกคุยก่อนชอบไม่ชอบช่างมันไว้ที่หลัง" - มะนาว
"เออ ๆ" - น้ำชา