İlk Adımı At

-Selam sevdiğim, benim olsana. Üst çubukta beliren mesaja tıklamadan öylesine baktım. Ama gördüğüm mesajla kaşlarımı çatmaktan kendimi alıkoyamadım. Bu kim be? Evet, içinde yaşayan mahalle kadınını ortaya çıkartma vakti Dilan! Ve ileri marş! Bu anonime gününü göster. Mesaja tıkladım. İşin garibi Whatsapp'tan gelmişti. Numarımı nereden bulmuştu? Okulda fazla kişiyle muhatap olmazdım. Hatta bu bir elin parmağını geçmezdi. Görüldü attım, ama ne yazacağıma karar veremedim. Sonra ise kafamdan ne geçiyorsa gelişi güzel yazdım. -Sen kimsin be? Numaramı nereden buldun? Fazla mahalle kadını kıvamında olsa da karşımdaki kişiyi tanımıyordum. Pek de umursadığım söylenmezdi. En çoğu ne olabilir ki? Anında mavi tık oldu. Yazıyor... Valla heyecanlandım. Çünkü 21 senelik hayatımda ilk kez böyle bir şey yaşıyordum. Kim böyle bir şey yaşayıp da heyecanlanmaz ki? Hele ki bunu yaşayan bir kızsa. Ben sıradan bir kızdım ama eğlenmeyi de iyi bilirdim. Belki eğlenmeyi sadece sınırlarımı açtığım insanlara oluyordu ama bence gayet de eğlenceli biriydim. Okuldaki bazı çiftlere tiksintiyle bakan biriydim. Nasıl bakmayayım ya? Erkeğim diyen tiplerden kim tiksinmez? Bir de utanmadan anlatırlar ya en uyuz olduğum konu da bu. Sınavlara inek gibi çalışan kız, o da benim. Bazen ders çalışırken salyamı akıtarak uyuduğum olurdu. Aynı odayı paylaştığım kız bana değişik bir şekilde bakardı. Bence malın tekiydi. Tek kelimeyle; mal yani. Ve en önemli özelliğim aşkı kitaplarda seven bir kızdım. Her kitabı okuduktan sonra 'ah be nerede ben de o şans' derdim. Çünkü bu devirde kitap karakterleri gibi insan bulmak zordu. Hepsi dört dörtlüktü, Maşallah! İç sesimle girdiğim kendimi ne kadar tanıyorum, polemiğinden çıktım. Çünkü bay anonim mesajıma cevap vermişti. Şimdi bay falan diyorum umarım lezbiyen biri bana yazmamıştır. Öyleyse ne gülerim. -Ben senin beyaz atlı prensinim, Dilan. He eben. Adımı bile biliyor. Numaranı biliyor normal, değil mi? İç sesim bu kız ne mal, diyordu. Bazen ona hak veriyor önünde Sultan Süleyman varmış gibi eğiliyordum. Çevrim içiydi. Profilde fotoğraf yoktu. Olsa zaten anonim olmazdı. Hemen yazmaya başladım. Bizim sınıftaki malların işiydi. Ama lezbiyen olmaması beni sevindirmişti. Sırası mı şimdi? Mesaja odaklandım. -Benimle dalga mı geçiyorsun? Bizim sınıftasın değil mi? Sırf size ders notu vermiyorum diye benimle oynuyor musunuz? Hiç hoş değil. Kesin öyleydi. Salak insanlar. Ne var size not vermiyorsam? Hepiniz malsınız çünkü! Kendi kendime konuştuğumu fark ettiğimde yan yataktaki oda arkadaşım garip bir şekilde bana bakmaya başladı. Bu kızda maldı ya neyse. İyice Çocuklar Duymasın Gönül'e benzemiştim. Bir şey derdim de neyse. Kızı görmezden geldim. Her zaman ki gibi. Anonimi rehbere kaydetsem belki fotoğrafı gözükür. Hemen onu X diye kaydettim. Yine yoktu. Bu arada mesaj gelmişti. X-Hayır, sizin sınıfta değilim güzelim. Sadece aynı kampüsteyiz. Ve asla seninle dalga geçmem. Kalbim buna izin vermez! Ağzım o şeklini aldı. Kim lan bu? Şaşkındım. Beni seven biri. Vay be. Hâlâ inanmış değilim. Tamam, dışarıda hanım hanımcık ya da misafirlerin yanında hanım hanımcık olabilirdim. -O zaman kim olduğunu bana söyle. Belki de ben de senden hoşlanıyorum. Öyle biri yoktu ama öğrenmeliydim. Benim hoşlanacağım kapasitede bir insan henüz doğmamıştı. X-Yok, güzelim zamanı gelince. Çünkü benden haberin yok. Benden hoşlanman imkansız. Çünkü sen daha sakinsin ben çok enerjiğim. Beni görmedin bile! Enerjik. Bu çocuğu bulmalıydım! Valla içime dert olmuştu. - Neden ben? Mantıklı bir soruydu. Yazıyor. Tırnaklarımı yemeye başladım. Ay resmen heyecanlanmıştım. X-Çünkü kalbim seni seçti. Seni gördüm aşık oldum. Başkası umurumda bile değil. Dilan ne naz ettin be? Göz devirdim. Yok, kalbim seni seçti falan ne bu cümleler ya? Utanmasa ya benimsin ya kara toprağın, diyecek! -Adam gibi karşıma çıksan belki. Bak altını çiziyorum belki. Neden anonimden yazdın ki? Adam gibi karşıma çıksa yine yüzüne bakmam ayrı mesele. Bizim kampüste insan soyuna girecek biri yoktu. Bence öyle. X'ten bir yeni mesaj. X-Yok, güzelim. Sen beni kabul etmezsin. O yüzden en azından böyle sana yakın olabilirim. Hem de az önce bir klip izledim orada ilk adımı at durma yazıyordu. Ben de durmadım ve sana yazdım. Kahkaha attım. Bildiğin Yalın'ın her sene yaptığı şarkılardan bahsediyordu. Galiba bu sene Murat Boz hazırlamıştı. -Ciddi misin? Oradaki mesaj gidip dondurma vermek whatsapptan mesaj yazmak değil. Dediğim mantıklıydı bence. X-İstediğin dondurma olsun güzelim. İstersen fabrikasını alırım. Göz devirmemek elde değildi ya. Valla kim olduğu umurumda değildi. Engeli yiyecekti. -Seni engelleyeceğim. Aynen, çok bile bekledim. Benimle dalga geçtiği çok belli! X-Yeni hat alırım. Yine yazarım. Benden kurtulman imkansız Dilan! O dondurmayı karşılıklı yemeden olmaz. Eben! Sapık mı bu? Bizim sınıfta tekrar hat alacak enayi yoktu. Hele erkekler ders aralarında bimdeki indirimlere bakardı. Kızlar desen gratisteki indirimlere. Geçim derdi zordu be! -Sapık mısın? Bence kesinlikle öyleydi. Ya benimsin ya kara toprağın tavırları vardı çocukta. Iyy, Allah'ın kırosu. X-Sadece sana özel. Ah Dilan, bütün kızlar benim peşimde ben senin peşinde. Bana söylediklerine bak. Göz devirdim. Egoistin tekiydi. Ahmak. Yok, kızlar peşindeymiş. Git onlara o zaman. Pis! Lan, ben bildiğin anonimi kıskandım ya! Yok, be ne alakası var. Saçmalama iç ses! -O zaman git onlara! Beni rahat bırak! Ben senin bildiğin kızlara benzemem! Hem ben çıkıp da asla bahçede oturmam. Beni nerede gördün? Birkaç kere kantinde oturmuştum o kadar. Onun haricinde ya kütüphanedeyim ya da derslikte. X-Kütüphanedesin her gün. Ben de seni izliyorum. Seni okulun ilk günü gördüm. Yağmur yağıyordu. Koşturarak içeri giriyordun. Kumral saçların alnına yapışmıştı. Mavi gözlerin bana uğradı ama sonra hemen çektin, o taptığım gözlerini. O an sana vuruldum Dilan. Sonra seni takip falan ettim. Mesela yurtta kalıyorsun hem de şu okulun yanındakinde. Arkadaşın yok. Sadece İzmir'de bir tane arkadaşın var. Onla da İstanbul da birkaç kez görüştün. Sinemaya gittiniz. Ben de ordaydım. Sonra en sevdiğin şey kitap okumak. Şaşkınlıkla mesajı okudum. Yok artık! Bunları nereden biliyor! Bu çocuk bana aşık mı şimdi? Vay be beni de seven birileri varmış. Lisede hep düşünürdüm acaba uzaktan beni seven insanlar var mı? Varmış! Buna sevinmediğimi söyleyemem. Whatsapptan hemen İzmirdeki çocukluk arkadaşım Zeynep'e yazdım. -Zeynepppppppppp!!! Zeynep hemen çevrim içi oldu. Keşke burada olsa ya! Zeynepaşkım-Adımı uzattığına göre bomba haberlerin var! -Bana anonimden biri yazdı. Bana aşıkmış. Karşıma çıkmaya korkuyormuş. Yazıp gönderdim. Zeynepaşkım-Oha! Ne diyorsun kızım sen? Ss at hemen! Tüm konuşmaları Zeynep'e gönderdim. Heyecanla tırnaklarımı yerken ondan mesaj geldi. X-Mavi tık! Bence çok heyecanlandın. Ego yığını; X! -Belki de bir erkekle konuşuyorum seni takmadım bile. Nereden geliyor bu özgüven? Oh be içim rahatladı! X-Senin sevgilin yok! İzmirdeki arkadaşına beni anlatıyorsundur. Eben! Nasıl bildi lan? Beni bu kadar iyi tanıyan birinin olması beni oldukça şaşırtmıştı. Kimse benim hakkımda tahminde bile bulunamıyordu. Zeynepten mesaj gelince ona döndüm. Zeynepaşkım-Kız bu sana gerçekten aşık! Okulda biraz uyumlu olsan böyle anonimden yazmazdı. Zeynep aynı benim kafandandı. Ama erkeklerle iyi anlaşırdı. Birkaç erkekle çıkmışlığı vardı. O yüzden ilişki uzmanı gibi davranırdı. -Abartma Zeynep ya. Ben gayet uyumluyum. Zeynepaşkım-Sus kız git sen ev falan bak! Anonimi ben gelince hallederiz. Oha! Bu kız bildiğin geliyor ya. Allah! -Oh be yerim seni! Artık hep birlikteyiz aşkım! Lanet girsin yanlış yere attım. Ben silene kadar mavi tık oldu. Lanet okudu. X-Bu kadar erken olmasını beklemiyordum Dilan ama bana yazmadığını biliyorum. Bana yazacağın günlerde gelecek! Seni seviyorum. Sen de beni seveceksin! Ananı anonim! Eğer seni bulursam ilk iş yüzüne tüküreceğim! Zeynep geleceğine göre onu bulmak daha kolay olacaktı. Bakalım beni gerçekten seviyor musun anonim?