ความอ่อนหวานและบอบบางของทั้งคู่ ละม้ายดอกกุหลาบ งดงามและชวนให้ตราตรึงใจ พวงแก้มอิ่มกลมของแม่หนูเจือสีชมพูระเรื่อ ขณะที่แก้มนวลของผู้เป็นแม่ กลับหอมกรุ่นติดจมูก ริคคาโด้แย้มริมฝีปากเมื่อนึกถึงตอนที่เขาขโมยหอมแก้มนุ่มนั้น ตอนนี้พอมองแล้วก็อยากจะหอมอีกสักที
จะเป็นอะไรไหม ถ้าเขาจะทำตัวเป็นจอมโจรปล้นใจ แอบลักลอบหอมแก้มคนขี้เซา
ไม่ปล่อยให้ต้องคิดนาน มาเฟียก็ผันตัวเองเป็นจอมโจร จัดการโจรกรรมแก้มนุ่มหอมด้วยจมูกโด่งงามทันที ความนุ่มความหอมยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ยิ่งตอนนี้เจ้าตัวนอนหลับตาพริ้มราวกับเจ้าหญิงนิทรา จอมโจรเลยได้ใจกดจมูกหอมทั้งสองแก้มจนชื่นใจ พอเงยหน้าขึ้น สายตาก็มองไปยังริมฝีปากสีชมพูระเรื่อ เขากลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ อยากลองลิ้มชิมรสดูว่า จะหวานแค่ไหน
“อย่านะเว้ย ริคคาโด้ แกจะฉวยโอกาสแบบนี้ไม่ได้ ไม่ได้... อืม”
ริคคาโด้พยายามห้ามใจตัวเอง แต่ก็พ่ายแพ้ต่อแรงปรารถนาจนได้ ก้มลงไปแตะ
