“อือ”
“ขุนตื่นแล้วเหรอ” ขุนพลขยับตัวเคลื่อนไหวหลังเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่หมดสติไปก่อนหน้านี้ ทำให้น้ำมนต์ค่อย ๆ พยุงตัวลุกจากโซฟามาข้างเตียงคนป่วยทันทีพร้อมทั้งส่งแก้วน้ำดื่มให้ขุนพล สายตาของขุนพลโฟกัสไปที่หน้าท้องแบนราบของน้ำมนต์หลังจากตื่นขึ้นเต็มตา พร้อมกับทำหน้าตาครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เขาฝันก่อนหน้านี้
“มนต์ ขุนฝันว่ามนต์ท้องวะ”
“หือ ฝันเหรอ” น้ำมนต์ยิ้มออกมาด้วยความแอ่นดู สีหน้าเพ้อฝันที่ดูจากใบหน้าขุนพลคงเป็นฝันที่มีความสุขหน้าดู ใบหน้าที่นิ่งไปนึกภาพความฝันของตัวเองที่คิดว่าเป็นแค่ความฝัน
“มนต์ท้องได้สี่สัปดาห์แล้วและข้างในนี้ก็มีเบบี๋ของขุนไง” ขอบตาแดงของชายหนุ่มที่มีน้ำตารื้นเบ้าตาทั้งสองข้าง ด้วยความดีใจจนน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาทันทีหลังรู้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไปและตอนนี้เบบี๋ก็มาอยู่ในท้องของเมียเขาแล้วขุนพลใช้มือสัมผัสที่หน้าท้องพร้อมคว้าตัวน้ำมนต์มากอดไว้แน่ ไม่เคยดีใจ
