หลังจากทำข้อตกลงกันเสร็จเรียบร้อย ขุนพลต้องนอนดูอาการที่โรงพยาบาลต่ออีกหนึ่งคืน เนื่องจากตอนนี้ยังมีอาการไข้และยังมีอาการปวดหัวร่วมด้วย ทำให้ขุนพลที่อยากออกจากโรงพยาบาลขัดหรือแย้งอะไรไม่ได้และด้วยสายตาดุของน้ำมนต์ที่ส่งมาให้ ทำให้ขุนพลทำหน้าหงอยลงทันทีเมื่อน้ำมนต์ปรายตามอง
“จะไปเข้าห้องน้ำหรอ ”น้ำมนต์เอ่ยถามขึ้นหลังจากที่เห็นขุนพลขยับตัวพยายามลงจากเตียง เขาพยักหน้าเบา ๆ แต่ด้วยสายน้ำเกลือที่เจาะติดกับหลังมือทำให้ขุนพลเดินเหินได้ยาก น้ำมนต์ที่ตอนนี้นอนดูซีรี่อยู่โซฟาข้างเตียงคนป่วยดีดตัวขึ้นอัตโนมัติและลุกขึ้นเดินไปหาขุนพลเพื่อช่วยพยุงตัวขุนพลให้เดินสะดวกมากขึ้น
“มาเดี๋ยวมนต์ช่วย” จริง ๆ น้ำมนต์ไม่ได้พยุงตัวของขุนพลหรอก เธอแค่ลากเสาน้ำเกลือที่ติดอยู่หลังมือขุนพลและเดินตามเท่านั้น เพราะว่าขุนพลเดินได้คล่องแต่ติดแค่สายน้ำเกลือเท่านั้น หลังจากที่เข้าไปในห้องน้ำท่าทางเงอะงะที่กำลังถอดเชือกผูก
