The Bachelor's Maid

CHAPTER 5

Pag-uwi ni Loki sa kanyang Bachelor's pad sa park central towers, Makati, nadatnan niya ang kanyang maid na may inaayos sa wide glass table nito sa dining room.

Kahit ayaw n'ya ay may nag-udyok sa kanyang lapitan ang parrot niyang maid. As usual, naka-kunot na naman ang kanyang noo, at nang makalapit siya sa kanyang maid ay natigilan siya nang makitang pilit nitong inaayos ang kaninang tinapon niyang cellphone.

"What are you doing?"

Napalundag naman sa gulat si Yumi dahil focus na focus ito sa ginagawa n'ya kahit may iniinda itong sakit sa bandang pulsohan n'ya.

"Ay Ser, nandyan na po pala kayo. Kumain na po ba kayo Ser? Nagluto po ako ng pananghaliaan n'yo po. Teka po, initin ko lang."

Tatayo na sana ito nang medyo kumirot ang pulsohan n'ya dahil masakit pa rin ito at kagagawan ito ng lalaking nasa harapan n'ya ngayon. Dahil pinagmamasdan siya ni Loki, agad naman niyang napansin ang kirot sa mga mata ni Yumi and he doesn't know why but he feels a lot guilty because he knows, siya ang may kagagawan nito.

Mabilis ang yabag niyang nilapitan ang maid n'ya at saka mabilis na pinaupo ito sa kinauupuan n'ya kanina.

"Diyan ka lang."

That's all he said as he rush into his huge black and white kitchen and into his huge silver double door refrigerator and get the ice cubes that he needs then he shuffles through his cabinet in search of the goddamn ice bag.

Hindi n'ya maintindihan kung bakit nagmamadali siya, kung bakit nag-aalala siya at kung bakit feeling n'ya natatakot siya. And he stops asking for answers anyway as he run towards the ever so confuse, Yumiri Alcantara.

When he's in front of Yumi, he acted cool and colected, pero sa loob-loob n'ya kanina pa siya naiinis. Naiinis siya sa sarili n'ya. Napapatiim bagang siya habang nilalagay n'ya ang ice cubes sa loob ng ice bag.

"Ser? Bakit po may ganyan? Iyan po ba ang trip ninyong tanghalian? Yelo?"

Nangamot ng ulo si Yumi habang pinagmamasdan n'ya ang walang imik niyang boss. Naninibago siya kay Loki ngayon, mas sanay siya na sinusungitan siya nito.

Tahimik namang malumanay na hinila ni Loki ang kamay ni Yumi na may pasa na ngayon at saka n'ya dahan-dahang nilapat ang ice bag sa wrist ni Yumi. Napaigtad si Yumi sa sakit and Loki snap his fiercing blue eyes at Yumi's eyes and there is the comforting feeling again. He felt it again because he's holding Yumi's hand.

"Tiisin mo lang, masakit talaga kapag una." Saad nito at saka dumapo ang mga mata n'ya sa lasog-lasog na nitong cellphone sa dining table n'ya.

"Bakit mo ba ginagawa 'yan?"

Tanong nito habang ang tingin ay nasa sirang cellphone parin nito. Ayaw na n'ya kasing salubungin ang mga mata ni Yumi, na g-guilty kasi talaga siya. At, ayaw man niyang aminin, Loki likes staring at his maid's eyes. Because like he said before, there is something about her eyes that is so freaking enchanting and he doesn't want to feel that ever again. Because he felt that once, sa maling tao nga lang.

"Eh naisip ko po kasi na baka may importante po rito sa cellphone n'yo." He don't know why but he let out a light chuckle.

"Miri, kahit anong gawin mo, hindi mo na 'yan maibabalik sa dati."

Hindi ba alam ni Yumi kung bakit siya napangiti. Wala pa kasing tumawag sa kanya na Miri dati, ngayon lang.

"Miri."

Ulit ni Yumi habang napangiti, si Loki naman ay nabigla rin and Yumi touch Loki's free hand at hinuli ang mga mata ng boss n'ya, Loki being bewildered, he snap his eyes at Yumi's smiling eyes.

"Alam n'yo po Ser? Wala pa pong tumatawag sa akin na Miri. Lahat po ng mga kakilala ko ay tawag sa akin ay Yumi, o kaya naman ay bobo, tanga, manang, bata o kaya naman ay Alcantanga."

Nagsalubong ang mga makakapal na kilay ni Loki dahil sa narinig. Nagagalit siya, nagpopoot at hindi niya alam kung bakit. Loki usually have an answer to everything, hindi siya naging magna c*m laude sa Princeton for nothing. But when he met his parrot maid, na b-blangko bigla ang utak n'ya and he thinks to himself that this is not good. It is really not.

"Who in the right mind to say those horrible things to you?"

"Ano po, Ser? English na naman po ang lenguahe n'yo. Hindi ko po kayo maintindihan."

Oh. Loki's mouth left hanging for a brief seconds then he get it right away. Oo nga pala, hindi pala siya nakakaintindi ng english.

"Oh yeah. Well, ang sinabi ko lang, sinong matinong tao ang tatawag sa'yo ng mga gano'n?"

Yumi shrugged happily and that shocked Loki.

"Hindi ko po alam, Ser. Siguro iyon lang po ang kasiyahan nila. Pipigilan ko pa po ba ang isang tao sa kasiyahan n'ya? Syempre po hindi. Hahayaan ko po sila, duon sila masaya eh." His mouth agape in curiousity.

"At hindi ka nasasaktan? Sa mga sinasabi nila?"

Hinawakan ni Yumi ang ibaba ng baba n'ya at nag-isip. Loki can't help but to form a small smile while looking at Yumi's face.

"Hmm, hindi po Ser, kasi po hindi naman po ako nasasaktan kapag tinatawag n'yo po akong Parrot."

Parang mahuhulog si Loki sa kinauupuan n'ya sa narinig. Wow, parang siyang nasampal sa mukha ha? Sapul siya eh. Naisip agad n'ya na nagagalit siya sa mga taong tumatawag kay Miri ng iba't ibang pang-insultong pangalan, eh isa rin pala siya sa mga taong 'yon.

Pero hindi n'ya na lang ito pinansin, hindi rin naman siya sanay na humihingi ng dispensa o paumanhin. That's not on his nature. Not anymore.

"Sabihin mo nga sa akin kung bakit mo 'to ginagawa? Bakit ka nagta-trabaho as a maid? Bakit maid?"

Ngumiti si Yumi and that shock Loki's stone cold heart. It feels like Yumi's smile is reviving his stone cold heart. Loki absentmindedly took a long deep breath to calm himself as he shook that rediculous thought away from his mind.

"Eh kasi po Ser, wala naman po akong natapos sa pag-aaral, kulang po ako dito oh," Turo niya sa ulo niya.

"Pero kahit ganoon man po, hindi naman po ako nagkulang dito." Turo naman niya sa dibdib n'ya kung saan located ang puso n'ya.

"Gusto ko rin po makapaglingkod sa iba. Kahit maid po ang trabaho ko, marangal naman po ito hindi ba? At saka aartehan ko pa po ba, Ser? Eh sa hirap ng buhay ngayon, swertihan na lang kung makakain ka ng tatlong beses kada araw. At ayoko na pong makitang naghihirap ang pamilya ko, lalong lalo na ang mga pamangkin ko."

Yumi sighed heavily, pero may ngiti pa ring nakapaskil sa mga labi nito. At hindi mapigilang humanga ni Loki sa kanyang narinig at sa naramdaman niyang sinceridad sa boses at mata ni Yumi.

So, a plan was made in his mind. Kaya naman, tahimik siyang tumayo dahilan para mapatingin si Yumi sa kanya na may pagtataka sa kanyang mga mata. Bumalik sa pagiging yelo ang mga mata ni Loki and that made her shiver. "Kapag naubos ang yelo sa loob niyan, kumuha ka na lang ulit dito," Turo ni Loki sa ice cubes na nasa bowl.

"Aalis lang ako saglit."

Pagkasabi n'ya roon ay agad na siyang tumalikod kay Yumi at walang lingong likod na umalis ng tuluyan sa bachelor's pad nito.

Thor is right. Loki think to himself. I will dress her accordingly, because I decided, Miri will be my next submissive.

******

"Hi, good morning!"

Nagulantang ang kakagising palang na si Yumi sa bumungad sa kanya nang makalabas siya ng kwarto n'ya. Gulo-gulo pa ang buhok n'ya, may bakas pa ng natuyong laway sa gilid ng bibig n'ya at most importantly, may muta pa siya sa magkabilang mata n'ya.

"Magandang umaga rin po, paano po pala kayo nakapasok dito?"

Tanong n'ya sa babae na overly dress with that white long sleeve shirt tuck inside those tight skirt that falls below her knee, litaw tuloy ang mala hour glass figure nito sa hapit na hapit nitong damit na suot. Naramdaman agad ni Yumi na magaan ang loob n'ya sa babae, may matamis kasing ngiting nakapaskil sa mga mapupulang labi nito hatid ng kanyang mapulang lipstick. Ang tangos rin ng kanyang ilong at ang amo ng mukha. Ang buhok naman nito ay kumikintab pa at halatang alagang-alaga nito ng babae.

"Ah, secretary ako ni Mr. Valerio. Pinapasundo ka n'ya sa akin, may pupuntahan tayo ngayon."

Nakangiting saad ng babae. Natutuwa si Brenda na makita ang cute na mukha ng bagong maid ng boss n'ya, she has never seen such face like this.

Magmula kasi nang magsimula siyang mag trabaho as Loki Valerio's secretary, siya na ang takbuhan ng lalaki kapag may bago siyang maid or in another word, submissive na ipapaayos ang appearance sa kanya. And with those women that she already changed, kay Yumi lang siya nakaramdam ng kakaiba. Kakaiba in a way na ang gaan-gaan ng loob nito sa kanya, feeling n'ya heto na ang babaeng makakatuluyan ng kanyang boss.

Well, Brenda's family is one of the Valerio's family friend. Kaya naman nang pinili ang pamilya nila para maglingkod para sa mga Valerio, na ang laki ng utang na loob nila rito, hindi na nag-dalawang isip pa si Brenda at agad niyang tinanggap ang trabaho. Brenda knows her boss. Saksi siya sa mga kasakitang napagdaanan ni Loki. At ngayon, baka heto na ang hinihiling niyang sagot sa mga dalangin n'ya na sana ang isang Yumiri Alcantara na ang makapagbabalik muli ng sigla at kasiyahan ng kanyang boss.

"Sige 'te, maliligo lang po ako sandali ha? Okay ka lang ba rito na mag-isa? Gusto mo ba ng maiinom?"

Napaka thoughtful.

Ngumiti si Brenda at nag signahe na huwag na siya nitong bigyan ng maiinom. Nakangiting umalis na si Yumi at nagtungo ulit sa kwarto n'ya at saka ito naligo. At exactly 10 minutes, tapos na siya at sakto namang pumasok si Brenda sa kwarto ni Yumi na nakatapis lang ang babae.

"Ay s**o mo! 'Te! Bakit ka nandito?!" Nawiwindang na sigaw ni Yumi habang ang higpit ng takip nito sa maitim nitong balat. Brenda can't help but to let out a loud laugh.

"Bakit? Anong kinahihiya mo ba? Pareho naman tayong babae ah?" Brenda said playfully while wiggling her perfectly shave eyebrows.

"Ay oo nga no? Pero kasi 'te naiilang ako eh. Kaya naman, puwede bang lumabas ka muna 'te?" Natatawang umiling-iling si Brenda.

"Hindi puwede, kailangan kong piliin ang susuotin mo ngayong araw."

At nagtungo na nga siya sa walk-in closet ni Yumi. Yes, her room is not just an ordinary maid's room. May sarili itong queen size bed, walk-in closet and a huge bathroom.

"Ay 'te, hindi sa 'kin 'yang mga damit diyan! Dito po ang mga damit ko." Turo ni Yumi sa parang buntis na nitong lumang back pack. Inalayan siya ni Brenda ng isang amuse na ngiti.

"Girl, lahat ng damit dito sa closet ay iyo na. Hindi ka pa ba na-inform ni Mr. Valerio?"

Parang lumulutang ang utak ni Yumi sa narinig. Hano? Sa akin na ang mga magagandang damit na iyon sa napakalaking cabinet na iyon? Eh bakit naman sa akin? Bulong ni Yumi sa sarili n'ya.

Nuong kasing binuksan n'ya ang closet na iyon ay naisip kaagad n'ya na baka sa ibang babae ang mga magagandang damit na iyon, may mga price tag pa nga ang mga iyon kaya nilagay na n'ya muna ang bag n'ya, laman ang mga damit n'ya sa gilid ng queen size bed n'ya.

"Bakit sa akin 'te?" Takang tanong ni Yumi. Brenda shrugged nonchalantly cool.

"Sabihin na lang nating regalo 'yan ni Mr. Valerio sa'yo."

"Ha?" Parang natangang sagot ni Yumi. Iniisip kasi n'ya kung bakit siya reregaluhan ng kanyang boss? Brenda chuckle.

"Halika na, heto ang isuot mo ngayon ha?"

Brenda wiggle the hanger with an elegant red silk spaghetti strap dress. Nilagay na nito ang dress sa bed ni Yumi at saka kumuha ng mga underware sa mahabang drawer na nasa ibaba lang ng closet.

"Te? Ano 'yan? Sinulid?" Turo ni Yumi sa red thong panties na hawak ni Brenda. Brenda laughs incredilously loud. Her laugh is booming through the entire room. Tumingin ito sa itaas ng ceiling at pinapaypay ang kamay niya sa naluluha na niyang mga mata para pigilan ang pag kalat ng maskarang suot nito. Ayaw niyang mag mukhang racoon mamaya, papasok pa siya sa office, baka mapadpad si Hela Valerio roon, crush na crush pa naman niya si Hela; Thor and Loki's baby sister, mula college pa sila.

"Hindi 'yan sinulid ano ka ba? Panty 'yan. Pero pang ready-for-battle-kind-of-panty 'yan, wala ng tanggal-tanggal, igigilid na lang then boom! Heaven!"

Brenda wiggle her eyebrows playfully, teasing the hell out of Yumi. Pero ang isa, hindi nakaka-gets ng mga signals kaya naman napaismid na lang ng konti si Brenda sabay nguso.

Mukhang tama si Mr. Valerio, she really needs a big change. Brenda thought to herself.

"Anyway, huwag mo nang pansinin ang sinabi ko, mag bihis ka na ha? At marami pa tayong pupuntahan ngayong araw."

Brenda left Yumi's room when the girl nodded her head habang ang higpit nang hawak ng tuwalya sa katawan nito. Naiiling na lang itong nag crossed arms habang napapa-isip siya na mukhang mahihirapan ang boss n'ya kay Yumi.

"Goodluck indeed, Mr. Loki Valerio." Brenda mumbles to herself as she shook her head.

Kasalukuyang napakalalim nang iniisip ni Brenda nang bahagyang sumungaw ang pinto ng kwarto ni Yumi. Her head is peeking through the slightly open door. Nakangiwi ito habang nakatingin sa mga mapupungay na mata ni Brenda.

"Yes, baby girl? May kailangan ka?"

Tumango-tango na parang bata si Yumi at saka may nahihiyang ngiti sa mga labi. Nakangiting nag-tungo si Brenda sa loob ng silid at nang makitang naka tapis si Yumi ay nagtaka na agad si Brenda.

"Baby girl, bakit?" Takang tanong n'ya kay Yumi habang hinahagod ng tingin ang kabuuan nito. Yumi seems so uncomportable kaya naman nag-alala na si Brenda.

"Bakit po ganito ang panty na ito? Litaw na puwet ko 'te. At saka litaw kasi 'yung ano ko po."

Yumi let out an hehe sound habang nangati ng ulo kahit hindi naman ito makati.

"'Yung ano?"

Kunot noong tanong ni Brenda. Iniisip n'ya nang malalim kung ano 'yung litaw kay Yumi? Hindi na makatingin ng daretso sa mga mata ni Brenda si Yumi, halatang nahihiya ito na sabihin ang gusto niyang sabihin kaya naman bigla na lang hinablot ni Brenda ang tuwalya sa baywang ni Yumi and there she saw it. Literal na laglag ang panga ni Brenda as Yumi screams in horror at saka dali-daling binalot muli ang tuwalya sa bewang n'ya.

"Oh my god! Ilang taon na 'yan?"

Wala sa sariling tanong ni Brenda rito, hindi pa rin kasi siya nakaka-recover sa kanyang nakita.

"Eh, mula pagkabata pa po."

Nahihiyang sagot ni Yumi habang natatawa ito sa kanyang sarili. Napahilot ng sentido bigla si Brenda.

"Kailangan mong magpa-brazilian wax ngayon din. As in now na. Oh my! Baka mahimatay si Mr. Valerio kapag nakita iyan." Brenda started pacing back and forth. Hindi na niya alam kung alin ang uunahin n'ya ngayon nang dahil sa nakita.

"'Te? Ano po 'yung wax? May pagkakapareho ba 'yon sa floor wax?"

"Oh my, gaano ka ba kainosente girl?" Brenda think to herself that this is the first time that she had seen this kind of innocence to a woman, especially kung magiging submissive ito ng kanyang boss.

"Hm, mukhang marami-rami ang kinakailangan kong trabauhin sa'yo." Brenda absentmindedly say as she stare at Yumi's innocent face.

"Ano po iyon, 'te?" Brenda brings back her smile to her face as she shook her hand at Yumi.

"Oh 'wag mo nang isipin iyon girl. Sige na magbihis ka na. Suotin mo na lang ang kung anong underware ang komportable sa'yo. Labas ka na lang kapag ikaw ay tapos na, okay?"

Ang lawak nang ngiting tumango-tango si Yumi kay Brenda dahil hindi na n'ya kailangang suotin ang parang sinulid na panty na iyon.

To be continued.