ในตอนที่สุธาสินีเพลี่ยงพล้ำตกอยู่ในสถานการณ์ที่กระอักกระอ่วน หทัยรัตน์ก็เดินเข้ามาสมทบพอดี หล่อนมองลูกสาวด้วยแววตาชื่นชมแกมพึงพอใจแล้วยิ้ม เอ่ยปากอย่างนุ่มนวลว่า
“ได้เวลาแล้วลูก”
“ค่ะ” ดุจมาตาพยักหน้า ละความสนใจจากตัวประกอบเล็กๆ อย่างสุธาสินีทันที เธอก็แค่เล่นสนุกนิดๆ หน่อยๆ กับญาติสาวเท่านั้น
ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหากละ...
เชื่อเถอะว่าเธอยังสามารถทำให้ชายโฉดหญิงชั่วคู่นี้อับอายขายหน้าได้มากกว่านี้ มากชนิดที่ชาตินี้พวกมันจะไม่กล้าเดินออกจากบ้านอีกเลย วันนี้และที่นี่แหละจะเป็นสุสานฝังศพที่เธอจัดเตรียมไว้ให้คนบ้านบุญยมาส แน่นอนว่าเธอไม่ลืมนับรวมคุณลุงและพี่สาวที่ชอบเห็นขี้ดีกว่าไส้ด้วย
ได้เวลาลบชื่อ ‘บุญยมาส’ ออกจากสารบบแล้ว!
เจ้าสาวแสนสวยกระตุกยิ้มร้ายกับผู้เป็นแม่ ดวงตากร้าวแกร่ง ก่อนจะเยื้องย่างออกไปด้วยท่วงท่าสง่ามาดนางหงส์ ไม่สนใจคนที่ยืนมองตามด้วยแววตาดุร้ายพร้อมสบถไล่หลังใส่
