“ตาล! ตาล! เดี๋ยวสิตาล อย่าเพิ่งวางสาย!” น้ำเสียงเป็นเดือดเป็นร้อนดังทะลุมาตามสาย ไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ว่าพีรวิชญ์โกรธเคืองมากขนาดไหน ที่อะไรๆ ก็ไม่เป็นไปดังใจเขา
สะใจเธอชะมัด!
ดุจมาตากดตัดสายพลางยิ้มเยือกเย็น ยังหรอก...นี่ยังไม่ได้เสี้ยวกับสงครามประสาทที่เธอจะใช้ปั่นหัวเขาให้แหลกเหลวเละเป็นโจ๊กเลยสักนิด คนหน้าซื่อใจคดแบบพีรวิชญ์ยังต้องผจญเวรกับเธออีกเยอะ เธอจะเหยียบย่ำเขาให้จมธรณีดิน เธอจะทำลายชื่อเสียงของเขาให้ป่นปี้ ชีวิตที่เหลือของเขาจะต้องพังพินาศ ครอบครัวล่มจมไม่อาจสู้หน้าใครได้อีก
พีรวิชญ์จะต้องชดใช้และเสียใจไปตลอดชีวิตที่กล้าหักหลังเธอ!
“ไม่น่าเชื่อว่าคุณหนูดุจมาตาที่ใครๆ ก็มองว่าเรียบร้อยอ่อนหวานจะเล่นละครเก่งแบบนี้ ตีบทดราม่าน้ำตาแตกกระจุยเลย”
ดุจมาตาหันมองชายหนุ่มข้างตัว ดวงตาพราวระยับคู่นั้นกำลังหยอกล้อถูกใจกับการแสดงของเธอมาก เธอเลิกคิ้วถามเขากลับยิ้มๆ
“ฉันทำให้คุณตกใจรึ
