“โอปอขอตัวไปทำงานก่อนนะคะคุณชนท์” ลดาภัสน์บอกกับภคชนท์เมื่อทั้งสองรับประทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว
“ขอบคุณมากนะครับ ถ้าคุณไม่มาผมคงต้องทานคนเดียว”
“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าคุณชนท์มีอะไรก็โทรหาโอปอได้ตลอด ถ้าหมออนุญาตให้กลับได้ก็บอกโอปอนะคะโอปอจะมาช่วยจัดการให้”
“ขอบคุณครับ ผมคงต้องรบกวนคุณโอปอแน่นอนเพราะวันนี้ที่บริษัทน่าจะยุ่งญาดาคงมาช่วยจัดการไม่ได้”
“อย่าเรียกว่ารบกวนเลย โอปอยินดีทำค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”
ลดาภัสน์เดินออกจากห้องไปแล้วภคชนท์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขารู้สึกไม่สบายใจที่ทำแบบนี้แต่ในเมื่อเลือกแล้วที่จะแก้แค้นก็จะต้องทำให้สำเร็จ เขามีเวลาอีกไม่ถึงสองเดือนก่อนที่สามีของลดาภัสน์จะกลับมา
ถ้าระหว่างนี้เขาทำให้ลดาภัสน์รักและหลงเขาได้เหมือนที่เขาเคยหลงเธอเรื่องทุกอย่างมันก็จะง่ายขึ้นและเมื่อเธอตกหลุมพรางของเขาแล้วเขาก็จะทำให้เธอรู้ว่าการถูกหักหลังจากคนที่ตัวเองรักนั้นมันเจ็บปวดมากแค่ไหน
