ตอนที่ 23

1530 Words

“เคยได้ยินแต่เพลงผู้หญิงลืมยาก” เธอรู้ เพราะเพลงนั้นคือเพลง ‘ผู้หญิงลืมยาก’ ซึ่งเป็นเพลงที่เธอชอบ และเคยร้องบ่อยๆเช่นกัน “ผมดัดแปลงให้เขากับชีวิตตัวเองครับ” เขาตอบเขินๆ พริมไม่รู้หรอกว่าเปลวได้แรงบันดาลใจมาจากเมื่อคืนนี้ เลยสรุปเอาว่าเช้านี้ เขาดูแปลกไป ท่าทางอารมณ์ดีผิดหูผิดตา คิดในใจว่า ‘หัวหน้าเปลวผู้เคร่งขรึมคนนั้นหายไปไหนนะ’ แต่ก็ดี เวลาที่ได้ยินเปลวร้องเพลง…มันก็ทำให้เขาดูน่ารักไปอีกแบบ    เพราะประสบการณ์ที่เคยทำงานอยู่ในกองอุทยาน และเคยเป็นมัคคุเทศก์นำทางเดินป่ามาก่อน เมื่อเห็นว่าทุกคนพร้อมออกเดินทาง เปลวหันไปสั่งให้อะย่วยเก็บขยะทุกชิ้นที่เกิดจากการกินอยู่ให้เรียบร้อย เปลวเคยเห็นมาเยอะว่ามีนักนิยมป่านิยมไพรจำนวนไม่น้อยที่มีนิสัยมักง่าย เหยียบย่ำผืนป่าโดยไร้จิตสำนึก ด้วยการทิ้งขยะจำนวนมากเอาไว้เป็นที่ระลึก เป็นสิ่งตอกย้ำถึงสำนึกรับผิดชอบในระดับต่ำ…ที่ล้วนทำลายความงดงามของผืนป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD