ลูกเพื่อนสะเทือนทรวง
ตอน โดนหวง
เก็นจิค่อยๆคลานออกจากใต้เคาน์เตอร์ไปยังประตูบานเลื่อนกระจกก่อนจะไปยังห้องน้ำหลังร้าน จังหวะพอดีกับที่หนึ่งและบอร์มเดินกลับเข้ามาพอดี
"เฮ้อ แม่ใช้งานเราเหนื่อยชะมัด" คนพี่กล้ามโตนั่งบ่นที่โต๊ะใกล้ๆประตูทางเข้าร้าน
"ถ้าน้าชาดาไม่มาอย่าหวังจะได้เห็นหน้า" หนุ่มกล้ามโตบ่นไม่หยุด
ื น้องชายคนรองเดินมาก้มๆเงยๆมองหน้าเค้กเละๆที่สุชาดากำลังยืนทำอยู่ "โหวเค้กสวยจังครับ"
"คนสวยทำอะไรก็สวยไปหมด" บอร์มกล่าวไม่ทันขาดคำแม่ของเค้าก็เดินเข้ามาบ่น
"สวยตรงไหนยะ ไปเลยแกไปชงกาแฟ ฉันจะทำเค้กเอง"
"แล้วลูกน้องยังไม่กลับมาอีกหรือ"
"ยังนะ" สุชาดาตอบแล้วเดินหลบเพื่อนไปยืนข้างๆบอร์มที่เพิ่งจะหยิบผ้าไปเช็ดโต๊ะ
"กางเกงในล่ะ เอามาให้หน่อย" คนสวยยืนเขย่งเท้ากระซิบหูหนุ่มตี๋ใส่แว่นที่ตัวสูงชะลูด
"ไม่ต้องใส่หรอกครับ เดี๋ยวเราก็ต้องถอดอยู่ดี" หนุ่มน้อยเอ่ยและเอามือกุมกระเป๋าหลั
