ตวนมู่น่าหลังก้าวเดินออกมาหน้าบ้านทอดสายตามองหลี่เจิ้นกำลังฟาดกระบี่อยู่กับอิ๋งกั๋ว แต่นางไม่เห็นว่าจู่ม่งอยู่ที่นี่ ทำให้นางคิดว่าจู่ม่งอาจจะกลับไปที่จวนแล้ว หรือไม่ก็ไปลานฝึกทหารในวังหลวง นางจึงหันมาสนใจคนตรงหน้าที่กำลังฟาดกระบี่กับพ่อบ้านของเขา จนกระทั่งกระบี่หลุดออกจากมืออิ๋งกั๋ว
“เจ้ามานานแล้วหรือ” หลี่เจิ้นเอ่ยถาม และหันหน้ามามองน่าหลัง บ่าวผู้ชายใช้นำผ้าส่งให้หลี่เจิ้นซับเหงื่อ และโยนกระบี่อิ๋งกั๋ว อิ๋งกั๋วรับกระบี่ไว้ได้ทัน หลี่เจิ้นก้าวเดินมาหานาง ที่เผยยิ้มมองเขา เขาเผยยิ้มเล็กน้อย
“ข้าพึ่งออกมาเอง ว่าแต่จู่ม่งไปจวนสกุลจู่หรือ” นางเอ่ยถาม
“ใช่เดี๋ยวสายๆ เขาก็มา แต่ว่าวันนี้เจ้าต้องเข้าวังไปพบไท่โฮ่ว แต่ข้าต้องไปรายงานการศึกกับจู่ม่ง ตอนบ่ายข้าจะออกจากวังมารับเจ้าดีไหม” หลี่เจิ้นเอ่ยบอก
“ไม่เป็นไร จวนของท่านมีรถม้าหลายคัน ไม่ต้องลำบากท่านมารับหรอก” นางเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เขาเดิ
