หลังจากทานมื้อเช้าอันแสนฝืดเฝื่อนมธุรสลดาก็ต้องมานั่งข้างคนหน้าตูมในรถยนต์ของเธอเอง สาเหตุที่ทั้งสองต้องมาด้วยกันเพราะรถของชยธรน้ำมันหมดเกลี้ยงถัง ที่อู่ของชาครียาก็ไม่มีคนว่างพอจะเอาน้ำมันมาเติมให้ในช่วงเช้าได้ ชัชพลและชญาณีอาสาจะทำงานที่สอร์ทแทนเพราะท่านทั้งสองอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำ จึงให้เขาพาเธอออกมาเที่ยวข้างนอกแม้ว่าเธอและเขาจะปฏิเสธไปอย่างไรก็ตาม
“จะไปไหน” คนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ถามอย่างเสียไม่ได้ ส่วนคนที่นิ่งเกร็งอยู่ข้างเขาก็ปิดปากเงียบมาตลอดทาง ภายในรถจึงเงียบเชียบได้ยินเพียงเสียงหายใจของเขาและเธอจนกระทั่งเขาพูดขึ้นมา
“จะตามใจน้ำผึ้งหรอคะ”
“อย่ามาประชดพี่นะ พี่ถามก็คือจะพาไปนั่นแหล่ะ” มธุรสลดาถอนใจ แค่นี้ก็เป็นเรื่องให้ทะเลาะกันได้ เธอแค่เพียงถามเขาว่าเธออยากไปไหนเขาก็จะพาไปหรือไม่เท่านั้น เขาก็ตีรวนจนเป็นเรื่อง
“น้ำผึ้งไม่ได้ประชดนะคะ เพียงแต่ ช่างเถอะค่ะพูดไปก็เท่านั้นพี่ชิ
