มายูเดินออกจากตรงนั้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะที่ลีโอยังคงจ้องตามหลังเธอไปด้วยความหงุดหงิดปนขบขัน
"เมียกูนี่ร้ายจริงๆ"
เขาสูดหายใจลึกก่อนจะเดินไปสมทบกับฟอนต์ ไทก้า และไมกี้ที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ
"เป็นไงวะ ไอ้ลีโอ มึงโดนเด็กมันแกล้งจนไปไม่เป็นเลยดิ?" ไทก้าหัวเราะกวนๆ
"กูแทบจะจับกดแม่งตรงนั้นแล้ว" ลีโอพ่นลมหายใจออกแรงๆ "แต่เอาเหอะ…คืนนี้กูไม่ปล่อยให้รอดแน่"
ไมกี้ทำหน้าเหมือนเพิ่งได้ยินอะไรเด็ดๆ "เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆ ไอ้คืนนี้ไม่รอดนี่หมายถึงไรวะ?"
ลีโอไม่ตอบ แต่ยิ้มมุมปากแบบคนเหนือกว่า ฟอนต์ยิ่งขยี้ใหญ่ "ไอ้เหี้ยนี่ มึงคิดแผนอะไรอยู่วะ? หรือจะใช้ 56 จริง?"
ลีโอหัวเราะในลำคอ ไม่พูดอะไร ก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้เพื่อนๆ มองหน้ากันไปมา
@สองทุ่มของคืนนั้น
มายูกลับมาที่คอนโดของตัวเอง อาบน้ำเสร็จแล้วก็นั่งเช็ดผมอยู่บนเตียง เปิดโทรศัพท์ไถฟีดไปเรื่อยๆ พลางอมยิ้มเมื่อคิดถึงหน้าหงุดหงิดของลีโอ
"ห
