“ตะวัน” ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวด้วยความดีใจ ในขณะที่เพียงตะวันก็หันมาตามเสียงเรียก เธอจำเสียงเขาได้แม่น แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ น่าจะเป็นแค่คนที่เสียงคล้ายกัน นั่นคือสิ่งที่เธอพยายามหลอกตัวเอง แต่พอเธอหันกลับมาเท่านั้น มันก็ไม่เป็นดังที่เธอคาด เพราะคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุดในชีวิตกลับมาอยู่ตรงหน้าเธอ
“สวัสดีค่ะ ต้องการจะเปิดห้องหรือเปล่าคะ” เพียงตะวันเอ่ยออกมาราวกับว่าเธอไม่รู้จักเขา แน่นอนว่าชายหนุ่มคิดไว้แล้วว่าจะต้องเจอปฏิกริยาเช่นนี้ แต่อย่างไรเสีย เขาก็จะไม่มีวันถอยไปง่ายๆ แบบนี้
“เปิดทั้งเดือนเลยครับ เพราะกำลังจะมาตามลูกกับเมียผมกลับบ้าน” กานต์เอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดี นาทีนี้ต่อให้เธอตบหน้าเขา เขาก็ไม่โกรธ
“งั้นก็เชิญคุณติดต่อที่ประชาสัมพันธ์ได้เลยค่ะ ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ” เพียงตะวันพยายามข่มใจ ให้เธอทำทุกอย่างตามปกติ เธอบอกตนเองไว้ อย่าไปหวั่นไหวในสิ่งที่เขาทำ และอย่าไปเสวนากับค
