“ว้ายยย!” อลิซหวีดร้อง เมื่อจู่ๆ ร่างเล็กของเธอก็ถูกเขารวบไว้ในอ้อมแขน แล้วพาร่างของเธอไปวางลงบนเตียงกว้างอย่างเบามือ “นั่งเฉยๆ พี่จะทำแผลให้ อยากจะโทร.หาใครก็รอให้ทำแผลเสร็จก่อนแล้วกัน” ร่างสูงบอกเพียงเท่านั้นแล้วก็ออกไปด้านนอก อลิซเข้าใจว่าเขาคงลงไปหยิบยาและอุปกรณ์ทำแผล หญิงสาวไม่อยากดื้อรั้นอีก เพราะเลือดที่เท้ายังคงไหลซึมอยู่ เอาไว้ทำแผลเสร็จค่อยว่ากันอีกทีก็แล้วกัน เพียงไม่นานพี่เจคของเธอก็กลับมาพร้อมกล่องยาและอุปกรณ์ทำแผล ชายหนุ่มลดตัวลงนั่งบนส้นเท้าใกล้กับร่างเล็ก มือหนาหยิบอุปกรณ์ทำแผลออกมา จากนั้นจึงค่อยๆ ประคองเท้าเล็กวางลงบนหน้าขาของตนเอง อลิซพยายามจะชักเท้าหนี ไม่ควรเลยที่เธอจะวางเท้าบนหน้าขาของพี่เจคแบบนั้นเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเธอ อย่างไรก็ไม่เหมาะด้วยประการทั้งปวง แต่เจคอบไม่ยอมให้เธอได้ทำแบบนั้น เขากระชับเท้าของเธอเอาไว้แน่น “นั่งนิ่งๆ” “แต่ว่า…” “พี่บอกให้นั่งนิ่งๆ” เ