“อืม ง่วงมากๆ พีชเหนื่อยมากวันนี้”
หญิงสาวบ่นออกมาเสียงเบา ใบหน้าเล็กนั้นสังเกตเห็นแล้วก็รู้แหละว่าเหนื่อยมากจริงๆ เพราะเดินทางมาจากกระบี่ช่วงเย็น มาถึงก็โดนจับแต่งตัวมางานเลี้ยงเลย ถ้าไม่เพราะเขาสังเกตว่าเธอเริ่มเหนื่อยก็คงไม่พากลับเข้าบ้านดื้อๆ อย่างนี้หรอก
“โอเคยายตัวเล็ก วันนี้จะปล่อยพีชไป พักผ่อนให้เยอะๆ”
ดรัสตันบอกอย่างเอ็นดู แล้วปิดไฟในห้องจากนั้นจึงลงมานอนข้างหญิงสาว เขาดึงร่างเล็กเข้ามากอดแน่น พร้อมกับที่พริมาภาก็ซุกหน้าเข้ากับอกของเขา แล้วจึงหยุด เธอนอนหลับตานิ่งจนเขาคิดว่าคงกำลังหลับ ถ้าไม่ใช่เพราะพริมาภาเอ่ยขึ้นมาว่า
“ร้องเพลงกล่อมหน่อย พีชจำได้พี่แดนร้องเพลงเพราะ”
“...”
“เคยร้องจีบพี่แพรด้วย”
ดรัสตันยิ้มกว้าง ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าพริมาภาจะจำเรื่องนี้ได้ด้วย แต่ขอโทษ เธอเข้าใจผิดไปนิดหน่อย
“มั่วแล้ว” เขาตอบหญิงสาวแล้วกอดกระชับร่างเล็กแน่นขึ้น หัวใจหวานล้ำจนไม่รู้จะพูดออ
