KULANG ang salitang masaya para sa nararamdaman ko ngayon. Ang nerbiyos at takot ko kanina ay napalitan nang sobrang kaligayahan nang sa wakas ay makita ko na ang anak namin ni Luna. Napakaganda nito. Baby version ni Luna na walang nakuha sa akin kung hindi ang lips ko. Hindi ko napigilang haplusin ang matambok na pisngi nito na namumula-mula pa. Ang noo nito na balbon at ang mga braso na may ilang gilit na talaga namang nakakagigil. Hindi na ako makapaghintay na magising si Luna at makita rin ang kagandahang nakikita ko ngayon. Siguradong ang lahat ng hirap at sakripisyo nito ay magiging makabuluhan kapag nakita ang anghel na bunga ng mga iyon. Ika nga ng iba ay sulit na sulit.
"She's like an angel, bro," anas ni Reggie na nasa likuran ko. Pinagmamasdan din ang baby habang karga-karga k
