“...ชีวิตมิวน่าสงสารค่ะ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ยายก็มาเสีย ต้องใช้ชีวิตคนเดียว หากวันนั้นคุณไม่ช่วยไว้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง” บัวถ่ายทอดเรื่องราวของเด็กสาวชีวิตรันทดที่อยู่ในความดูแลของลูกชายให้พ่ออาชิ แม่ชะเอม ปู่แทน และย่าพายฟัง รวมทั้งครอบครัวของน้องชาย ปุณณ์กับปัณณ์ พร้อมหลานๆ ที่อยู่กันเกือบพร้อมหน้า ขาดก็แต่พาฝัน ที่แต่งงานไปอยู่มาเก๊า
ทุกคนเห็นด้วยที่แทนคุณรับอุปการะมิวไว้ ผู้หญิงตัวคนเดียวอยู่ในสถานที่และสังคมแบบนั้นย่อมไม่ปลอดภัย และรู้ได้ว่าเด็กสาวคนนี้อีกไม่นานจะได้เลื่อนสถานะ และเป็นสมาชิกใหม่ของตระกูล
ไม่ว่าใครได้เจอมิวเป็นต้องรักและเอ็นดูในความเจียมเนื้อเจียมตัว อ่อนน้อมถ่อมตน และความใสซื่อไร้เดียงสา
“ทำอะไรอยู่” แทนคุณเดินเข้ามายืนข้างเด็กสาวในความดูแล ที่ให้ความสนใจรูปครอบครัวของเขาที่ติดอยู่บนผนังห้องรับแขก
“คุณแทนคุณ มิวต้องทำยังไงถึงจะจำทุกคนได้หมดคะ” ญาติๆ ของแทนคุณในวันนี้
