ฉันรีบทักไปหามันด้วยความเป็นห่วง เพราะมันก็ผ่านมาหลายวันแล้วเท่าที่ฟังยัยจินเล่าให้ฟัง แต่ยัยเฌอบอกว่าตัวเองไม่เป็นอะไรแถมยังบอกว่ารู้สึกผิดด้วยที่ปิดบังคนอื่น ฉันเองก็ได้แต่ให้กำลังใจมัน
“แบบนี้แกก็ต้องมีงานเข้าเพิ่มสิ” ยัยจินถามน้ำค้างเองก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ไม่หรอกมั้ง”
“แล้วจะได้ทำงานคู่เคชิด้วย กรี้ด!!”
สุดท้ายยัยจินก็หนีไม่พ้นเรื่องเคชิอีกคนได้ ฉันปรายตามองมันอย่างเหนื่อยหน่ายให้มันรู้ตัว แต่คนอย่างยัยจินมันสะทกสะท้านเสียที่ไหน ยิ่งเห็นเราทำตัวไม่ถูกมันยิ่งอยากแกล้ง
ช่วงนี้กิจกรรมของคณะก็มีแค่เตรียมงานสปอร์ตเดย์และงานของชมรม ฉันไม่ได้มีหน้าที่อะไรสำคัญนัก เพราะช่วงนี้ส่วนใหญ่จะมีงานนอกที่รุ่นพี่แนะนำมาให้มากกว่า มีปฏิเสธบ้างเพราะเป้าหมายหลักของฉันตอนนี้คือเรื่องเรียนและเรื่องสอบ การหางานทำระหว่างเรียน แค่เป็นหาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ เท่านั้นไม่ได้คิดจริงจัง
ช่วงหลังๆ มานี้ยันจินบอก
