หลังอาหารมือเย็นที่ควบมื้อเที่ยงไปด้วยธีร์วราก็ชวนเธอมานั่งดูทีวีระหว่างรออาหารย่อย
“หมิงมีเวลาอยู่กับอาถึงวันไหนครับ” เขาอยากรู้ว่าจะมีเวลาอยู่กับคนรักแบบนี้อีกนานไหม เพราะถ้าเธอกลับบ้านก็คงหาโอกาสมาเจอกันค่อนข้างยาก
“ถึงศุกร์หน้าค่ะ” หญิงสาวตอบพลางเอนศีรษะพิงไหล่กว้าง
ธีร์วรานิ่งเงียบเพราะกำลังใช้ความคิด เพราะช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันมีไม่มากจึงอยากให้เธอมีความสุขที่สุด
“ไปเที่ยวทะเลกันไหมครับ” เขาเอ่ยชวน ซึ่งปกติแล้วเขาเป็นคนไม่ค่อยชอบออกไปเที่ยวข้างนอกสักเท่าไหร่
“อยากไปนะคะ แต่กลัวเจอคนรู้จัก แล้วอีกอย่างอาธีร์ไม่ต้องทำงานเหรอคะ” หญิงสาวยังคงกังวล
“อาว่าอาทิตย์หน้าจะลางานอยู่กับหมิงทุกวันดีไหม” เขาอยากมอบเวลาให้กับเธออย่างเต็มที่
“ดีค่ะ” อนัญพรหอมแก้มสากอย่างประจบ
“แต่ถ้าเราอยู่แต่บ้านอาก็กลัวหมิงจะเบื่อ เราไปเที่ยวใกล้ๆ รับรองไม่เจอคนอื่นแน่ๆ”
“ตกลงค่ะ แต่หมิงไม่มีชุดว่ายน้ำเลย
