ตอนที่ 1 ข่าวลือ

790 Words
ตอนที่ 1 ข่าวลือ  พลอยขวัญขอตัวมาเข้าห้องน้ำหลังจากที่จิมมี่กลับมาถึงโต๊ะแล้ว เพราะตั้งแต่สบตากับแบงค์ไปก็ทำให้เธอเริ่มสูญเสียการควบคุมไม่กล้านั่งมองเขาตรงๆ เพราะเขามักจะมองมาที่เธอเป็นระยะ หรือเป็นเพราะเธอคิดไปเอง "ตั้งสติหน่อยยัยพลอย" พลอยขวัญยกมือขึ้นมากุมก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายที่กำลังเต้นแรงอยู่ในตอนนี้ด้วยความตื่นเต้น เธอไม่คิดว่าเธอจะได้รับความสนใจจากศิลปินที่เธอชื่นชอบกะทันหันแบบนี้ “แค่มองห่างๆ ใจยังแทบจะระเบิดออกมา แล้วนี่เล่นมองกันตรงๆ แบบนี้ พี่แบงค์กะจะให้หนูหัวใจวายตายเหรอคะ” พลอยขวัญยืนพึมพำอยู่กับตัวเองหน้ากระจกเงาบานใหญ่ภายในห้องน้ำ พลอยขวัญใช้ระยะเวลาอยู่ในห้องน้ำไม่นานมากนัก เพราะเธอทิ้งให้จิมมี่อยู่ที่โต๊ะเพียงลำพัง เกรงว่าหายไปนานจะทำให้จิมมี่เป็นห่วง จึงรีบจัดการอารมณ์ และธุระส่วนตัวของตัวเองให้เรียบร้อยเร็วที่สุด “ฉันนึกว่าแกตายในห้องน้ำต้องให้ฉันไปแบกศพกลับมาซะแล้ว” จิมมี่กระแนะกระแหนเพื่อนรักทันทีที่เดินกลับมาถึงโต๊ะ “ฉันไม่ได้ดื่มเยอะสักหน่อย อีกอย่างนี่ก็รีบให้สุดๆ แล้ว” พลอยขวัญรีบแก้ต่างให้ตัวเองด้วยสีหน้ากระเง้ากระงอด ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นตาลุกวาว เมื่อต้องเล่าถึงเหตุการณ์ที่ชวนให้ใจสั่นก่อนหน้า “นี่แกรู้ไหมตอนที่แกไปเข้าห้องน้ำพี่แบงค์เขามองมาที่ฉันด้วยนะ” “คิดไปเองอีกแล้วเหรอ” จิมมี่ถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย “ฉันพูดจริงๆ นะ มองตั้งหลายรอบ ขนาดไปสงบสติอารมณ์มาแล้วใจฉันยังเต้นแรงอยู่เลย ไม่เชื่อแกจับดูเลย” พลอยขวัญบอกย้ำด้วยน้ำเสียงจริงจัง พลางแอ่นอกไปให้จิมมี่จับด้วยความตื่นเต้น ทว่าอีกฝ่ายกลับแสดงสีหน้าขยะแขยง “เก็บนมแกไปเลยนางชะนี ฉันไม่จับให้เสียมือหรอกย่ะ” จิมมี่บอก “ฉันพูดจริงๆ นะแก” “อือ จริงแล้วไงต่อ แกกับเขาตกหลุมรักกันเพราะสบตากันเมื่อกี้งี้เหรอ” จิมมี่แสร้งคิดบทละครให้เพื่อนรักอย่างไม่ใส่ใจนัก เพราะเธอมองว่าการที่นักร้องจะสบตากับแฟนคลับไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร อีกอย่างโต๊ะที่พวกเธอนั่งก็อยู่แถวหน้าๆ เรียกว่าติดขอบเวทีเลยก็ว่าได้ ยิ่งเป็นเรื่องง่ายที่ศิลปินที่อยู่บนเวทีจะมองมาแถวนี้ “แกประชดฉันอะ” พลอยขวัญหน้างอทันทีที่รู้ตัวว่าจิมมี่กำลังประชดประชันเธอ “แล้วจะให้ทำอะไร เดินไปถามเขาเหรอ มองหน้าเพื่อนหนูทำไมคะ พิศวาสเพื่อนหนูเหรอคะ?” จิมมี่เอียงคอถาม “ฉันไม่อยากคุยกับแกแล้ว ไม่อินกับฉันบ้างเหรอ พี่แบงค์เขามองฉันเชียวนะ” “ฉันบอกแกแล้วไงว่าฉันไม่ค่อยชอบหมอนั่นเท่าไหร่ วีรกรรมโชกโชนจะตาย” “ก็แค่ข่าวลือเอง” พลอยขวัญรีบปฏิเสธแทนแบงค์นักร้องหนุ่มที่ถูกกล่าวหา เพราะเธอเองก็ได้ยินข่าวลือว่าแบงค์ชอบล่าแต้มกับแฟนคลับสาวที่หน้าตาดีเหมือนกัน แต่เธอเองก็ไม่ปักใจเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง เพราะมีเพียงข่าวลือ ไม่ได้มีหลักฐานอะไรออกมายืนยันสักอย่าง เธอไม่อยากมีทัศนคติติดลบกับเขา “ของแบบนี้ไม่มีมูลคนไม่เอามาลือกันหรอก เตือนก็ไม่ฟัง ฉันละเป็นห่วงแกจริงๆ ยิ่งหัวอ่อนอยู่ด้วย” “เอาน่า ฉันก็แค่ชื่นชอบเขาอยู่ห่างๆ ไม่ได้หวังจะไปเป็นแฟนเขาสักหน่อย” “ไอ้อาการที่ตัวสั่นใจสั่นนี่เรียกไม่อยากได้เหรอ” “เลิกเหน็บแนมฉันสักทีได้ไหม ฉันบอบบางนะ” พลอยขวัญกะพริบตาปริบๆ เรียกร้องความน่าสงสารจากเพื่อนรัก แต่จิมมี่ก็เลือกที่จะเมินเฉยแล้วยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาจิบแทน “งอนนะ” “ไม่ง้อนะ กลับเอง” “ชิ ไม่งอนก็ได้” พลอยขวัญมุ่ยหน้าใส่จิมมี่ ก่อนจะเขยิบเก้าอี้เข้าไปนั่งใกล้ๆ เธอ พร้อมกับซบใบหน้าหวานลงอย่างออดอ้อน จิมมี่จึงทำได้แต่ถอนหายใจด้วยความปลงตก เพราะเธอเองก็มีหน้าที่แค่คอยเตือน และเป็นหูเป็นตาให้อยู่ห่างๆ สุดท้ายแล้วพลอยขวัญจะตัดสินใจยังไงนั้นก็เป็นสิทธิ์ของเธอ เพราะเธอเองก็น่าจะรู้ตัวดีว่ากำลังล้อเล่นอยู่กับอะไร หากพลาดขึ้นมาเธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับผลที่เกิดขึ้น
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD