บทที่ 14 ก็เพราะรัก “หลังนี้ค่ะหลังนี้” ลีที่นั่งอยู่เบาะหลังชี้ไปยังรั้วบ้านตัวเอง ก่อนที่พระพายซึ่งมาส่งด้วยความเต็มใจหรือถูกแฟนสาวบังคับมาก็สุดรู้จะขับเลยบ้านตนเองไป “โห บ้านหลังใหญ่อะ รวยแน่เลย” ปลายฝนซึ่งนั่งข้างคนขับเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นบ้านสองชั้นหลังใหญ่ในรั้วอัลลอยแสนอลังการ หญิงสาวพอรู้ว่าบ้านเพื่อนรวย แต่ไม่คิดว่าจะรวยมากขนาดนี้ “รวยไม่รวยไม่รู้ แต่ผู้ชายที่ฉันเลี้ยงไม่เคยอดนะคะ” คนที่เคลมตัวเองว่าเป็นสายเปย์เอ่ยพร้อมทำท่าทางจริตจะก้าน ก่อนจะรวบถุงแบรนด์เนมต่าง ๆ ที่เดินช็อปจนเหนื่อยขึ้นมาถือเพื่อเตรียมตัวลงจากรถ คนตัวเล็กเอี้ยวตัว เยี่ยมหน้าไปข้างหลัง แล้วเอ่ยจิกกัดเพื่อนส่งท้ายอย่างซุกซน “จุดแข็งคือสายเปย์ แต่จุดอ่อนคือไม่มีผู้ชายให้เปย์” “ว้าย! ชะนีปากเสีย ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้นะ” ลีแว้ดใส่คนที่เอาความจริงมาล้อเล่นทันที และได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันหญิงสาวที่ขำลั่นรถอยู่ใน