EP 3 ความลับ
ตัวแสบกำลังตั้งคำถามกับฉันแต่มือยังจับสะโพกฉันไว้ให้ไม่หนีไปจากต้นขาเรียวยาวของเค้าไหนก็หนีไม่พ้น ก็คงต้องบอกไม่งั้นไม่ได้ไปไหนแน่จะว่าไปแล้วฉันก็ท้อที่ต้องเรียนให้เก่งใส่แว่นหนาเพื่อให้พ่อแม่วางใจปล่อยฉันอยู่เองลำพัง ไม่งั้นคงไม่ได้ออกมาอยู่คนเดียวแบบนี้
"ก่อนจะไปบอกมาก่อนทำไมต้องทำตัว 2 บุคลิกด้วย"
"พ่อแม่ฉันไม่ชอบเรื่องนี้…เลยต้องแอบทำ นายอย่าบอกใครนะเก็บเป็นความลับได้ไหม"
"แล้วตัวจริงของเธอ…คือคนไหน ยายแว่น หรือ ยายแสบในบูธดีเจ"
ผมเห็นสีหน้าท่าทางเธอเวลาตอบก็เข้าใจได้ผมเลยเปลี่ยนเรื่องคุย ผมโน้มหน้าเข้าไปที่ซอกคอขาว เป่าลมใส่เบา ๆ เอาจริง ๆ คนไหนก็ได้ตอนนี้ น่ารักไปหมดตัวหอมด้วยอยากจับกดลงโซฟาซะตอนนี้เลย เสียงมือถือดังผมหันไปมองหน้าจอคือไอ้คุน สาระแนไม่ถูกเวลาตามเคยนะมึง ยายแสบเลยได้จังหวะลุกหนีไปในห้องนอนเพื่ออาบน้ำแต่งตัว
"ไร"
"คืนนี้มาป่ะ ดีเจคนสวยของมึงเข้านะ"
"เอ่อ"
น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของผมน่าจะทำให้มันรู้ได้ ครั้งนี้ผมให้อภัยมันเห็นว่ามันรู้งานดี ประตูห้องนอนเปิดออกจากยายแว่นที่ตอนนี้เรียกยายแสบน่าจะเหมาะกว่า เกาะอก กางเกงยีน ลุคนี้ที่ผมคุ้นตา แต่ตอนนี้ไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่อยากให้กลับไปใส่แว่นเหมือนเดิมมากกว่า ผมไม่ได้กลับคอนโดไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะแค่ถอดเสื้อช็อปออก เสื้อยืดตัวเดียวกับกางเกงขายาวผมก็รอดแล้ว พอถึงลานจอดรถหลังคลับเฉพาะ VIP เธอก็ทำท่าทางลุกลี้ลุกลน ผมเอื้อมมือไปจับมือเธอเดินแต่เธอก็พยายามเอามือดันออก ไร้ประโยชน์เช่นเคยจนที่สุดเธอดึงให้ผมหยุดเดินแทน
"ให้ฉันเข้าประตูพนักงานนะ เดี๋ยวทำงานก่อนค่อยว่ากัน"
"อย่าหนีล่ะ กลับด้วยกัน"
เห็นว่าเธออ้อนว้อนผมหรอกผมหรอกนะเลยยอม ส่วนประโยคที่ผมตอบออกไปจะเรียกว่าผมออกคำสั่งมากกว่าเป็นการบอกกล่าวก็ไม่ผิด จับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็ตั้งท่าจะหนีอยู่เป็นประจำ