บัวบูชายกกระเป๋าเดินทางลงมาจากบ้านพัก หลังจากใช้เวลาเก็บหลังเลิกงานระหว่างรอปฐวีมารับ และพอลงมาถึงด้านล่างก็พบว่าพ่อเลี้ยงหนุ่มมานั่งรออยู่ที่ใต้ถุนก่อนแล้ว
"มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ให้สุ้มให้เสียงกันเลย" หญิงสาวเปรยขึ้นลอยๆ เจ้าของร่างสูงจึงผุดลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วยื่นมือมาดึงกระเป๋าไปจากมือของเธอ แล้วลากไปที่รถโดยไม่พูดอะไร
"คุณจะเอากระเป๋าฉันไปไหน" เจ้าหล่อนร้องถามและวิ่งตามไปเมื่อเขาก้าวฉับๆ ไปหารถของตัวเองที่จอดอยู่ด้านหน้าสถานีอนามัย
"นี่คุณ! ไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือไง จะเอากระเป๋าฉันไปไหน เอาขึ้นรถฉันก็ได้" แต่แล้วร่างสูงก็หยุดกึก ทำเอาคนวิ่งตามเบรกไม่ทัน ชนหลังเข้าเต็มแรง
"โอ๊ย! จะหยุดก็ไม่บอกกันบ้าง คนหรือกำแพงกันแน่แข็งโป๊กขนาดนี้ หน้าผากฉันจะปูดไหมล่ะเนี่ย" บัวบูชาบ่นพึมพำเสียงกระเง้ากระงอด พลางลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ
"แล้วเดินตามหลังน่ะทำไมไม่ดูตาม้าตาเรือบ้างล่ะ จะมาโทษคนอื
