"ขอบคุณ หลังจากนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ"
วาเลนตอบผมอย่างแผ่วเบา มันเป็นจังหวะที่ผมอยากโน้มเข้าไปจูบเธอชะมัด แต่ผมทำไม่ได้ครับ...ผมต้องทำให้เหยื่อตายใจ
ผมจึงหันไปรินไวน์ให้เธอ แล้วชวนเธอดื่มแทน
"ดื่มสิ...เพื่อมิตรภาพของเรา"
"อื้ม"
กริ๊ง~
แก้วแล้วแก้วเล่า...หลายแก้วที่วาเลนดื่มไวน์อย่างรวดเร็ว การดื่มแบบนั้นเธอจะรู้รึเปล่าว่ามันอาจจะทำให้เมาเร็วขึ้น
หรือว่าตั้งใจมอมตัวเอง?
"เบาๆดิ เดี๋ยวก็เมาเอาหรอก" ผมปรามแล้วแตะมือเธอเบาๆแต่วาเลนไม่สน ดื่มหมดเธอก็รินใหม่ แถมยังตั้งอกตัังใจกระดกพรวดท้าทายผมด้วย
"อึก...ฉันอยากเมา ฉันเหนื่อยกับตัวเอง ฉันอยากปลดปล่อยบ้าง"
"เธอขับรถมานะ"
"คุณก็ไปส่งฉันไง ส่งที่โรงแรมไหนก็ได้แต่ห้ามส่งที่บ้าน"
ผมส่ายหน้าน้อยๆแล้วยกยิ้มที่มุมปาก ได้...ผมจะส่งให้ถึงสวรรค์เลยล่ะ
ผมนั่งดื่มและมองวาเลนไปสักพัก หญิงสาวผู้บอบบางก็เริ่มพูดไม่รู้เรื่อง เธอเล่าถึงอดีตอันหวาน
