อรวีนั่งมองเพื่อนรักเล่าเรื่องไปเที่ยวหัวหินกับอัครบดินทร์รวมถึงเรื่องที่อีกฝ่ายจะไปทำความรู้จักมารดาอย่างพลอยยินดีไปด้วย แววตาของยลดาเปล่งประกายอย่างคนมีความสุขตลอดเวลากับการรอคอยที่ลงเอยด้วยความสมหวัง
“ฉันดีใจกับแกด้วยนะแยม ในที่สุด วันที่แกรอคอยก็มาถึงสักที”
“ฉันไม่คิดเลยว่าสิ่งที่ฉันรอคอยมาตลอดในที่สุดฉันก็สมหวัง ฉันมีความสุขจนบอกไม่ถูกเลยละ”
“ก็แหงล่ะ กำลังจะได้เป็นว่าที่ภรรยาไฮโซหนุ่มหมื่นล้าน หล่อ รวย ครบสูตรขนาดนี้รับรองสาวๆ ทั้งประเทศต้องอิจฉาแก”
“บางทีฉันก็คิดว่าตัวเองกำลังฝันไป”
“แหม แล้วทุกสัมผัสที่เกิดขึ้นที่หัวหินนั่นยังไม่ชัดเจนพอที่จะทำให้รู้ว่าของจริงไม่ใช่ฝันเหรอจ๊ะ” อรวีแกล้งแหย่เพื่อนทำให้ยลดาแก้มแดงอย่างเขินอาย
“บ้าน่ะแอ้ม พูดอะไรก็ไม่รู้”
“ฉันพูดเรื่องจริงย่ะ”
“เปลี่ยนเรื่องๆ เรามาคุยกันเรื่องงานดีกว่า วันมะรืนบริษัทออกแบบตกแต่งภายในที่คุณอัคหามาให้เขานัดคุยรา
