ยลดามองอัครบดินทร์ขับเจ็ตสกีอยู่ในทะเลบริเวณหาดส่วนตัวอย่างชื่นชมในรูปร่างและความแข็งแกร่งของชายหนุ่มที่สามารถบังคับเจ็ตสกีโฉบเฉี่ยวไปมาอย่างคล่องแคล่ว เธอไม่เคยรู้เลยว่าเขามีทักษะในด้านนี้ด้วยเพราะเคยเห็นแต่ชายหนุ่มใส่สูทสุดเนี้ยบอยู่ในสำนักงาน
หญิงสาวหยิบน้ำดื่มแช่เย็นในกระติกที่พนักงานเตรียมไว้ให้ออกมาเปิดฝาเมื่ออัครบดินทร์บังคับเจ็ตสกีมาจอดที่ฝั่งแล้วเดินตรงมาหาเธอที่ปูผ้านั่งอยู่ใต้ร่มไม้
“เหนื่อยไหมคะ”
ยลดาถามขณะส่งขวดน้ำดื่มให้ เขารับไปแล้วก้มลงจุมพิตที่แก้มเนียนแทนคำขอบคุณ
“มีสาวสวยคอยดูแลเป็นกำลังใจให้แบบนี้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย” อัครบดินทร์ตอบด้วยรอยยิ้มและเอนกายลงนอนหนุนตักยลดา
หญิงสาวหยิบผ้าเย็นออกมาซับเหงื่อจากใบหน้าหล่อเหลา ซึ่งชายหนุ่มก็หลับตาพริ้มและดึงมือนุ่มนิ่มข้างที่ว่างมาจุมพิตเบาๆ ก่อนจะออกแรงดึงให้เจ้าของมือนุ่มเอนกายลงมาหา และด้วยตำแหน่งที่นอนอยู่ทำให้เขาสา
