เมียเก็บยอดเสน่หา

ผู้หญิงของอัครบดินทร์ 1

เสียงกดชัตเตอร์จากช่างภาพมืออาชีพดังระรัวภายในสตูดิโอถ่ายภาพที่ถูกเซ็ตไว้เป็นฉากสำหรับถ่ายแฟชั่นชุดชั้นใน บนเตียงนอนที่ปูด้วยผ้าขนนกขนาดใหญ่ปรากฏร่างสุดเซ็กซี่ในชุดชั้นในลายลูกไม้สีแดงสดตัดกับผิวขาวอมชมพูเปล่งประกายน่าหลงใหลของ ยลดา นางแบบสาวสุดเซ็กซี่ที่ได้รับการโหวตจากนิตยสารสำหรับผู้ชายให้เป็นผู้หญิงหุ่นชวนฝันมาสองปีซ้อน เพราะหญิงสาวมีครบทั้งใบหน้าสวย และหุ่นนาฬิกาทรายแสนทรมานใจชาย

หญิงสาวยิ้มให้กล้องเล็กน้อย และเชิดใบหน้าขึ้นเผยให้เห็นใบหน้ารูปไข่ที่ประกอบไปด้วยดวงตากลมโตซึ่งประดับด้วยแพขนตายาวงอนโดยธรรมชาติ รับกับจมูกโด่งและริมฝีปากสีชมพูระเรื่อ เส้นผมยาวสลวยสีน้ำตาลอ่อนถูกดัดเป็นลอนและปล่อยสยายตามธรรมชาติเพิ่มความเซ็กซี่ดึงดูดใจ ชนิดที่หากผู้ชายคนไหนได้เห็นหญิงสาวนอนทอดกายอยู่บนเตียงแบบนี้คงคลั่งเอาง่ายๆ

“น้องแยมแอ่นอกอีกนิดครับ บิดสะโพกอีกหน่อยครับ โอเค สวยครับ” ชยพลช่างภาพมืออาชีพตะโกนสั่งให้ยลดาโพ้สท่าตามที่ต้องการเพื่อเน้นให้เห็นรูปทรงของบราลูกไม้ที่ถูกตัดเย็บอย่างดี เน้นการประคองทรวดทรงให้ดูเอิบอิ่มงดงามไม่หย่อนคล้อย และท่วงท่านี้ยังเผยให้เห็นอกอวบอิ่มน่าหลงใหลของนางแบบสาวอีกด้วย

“โอเค เสร็จแล้วครับ” ช่างภาพหนุ่มบอกเมื่อการถ่ายภาพเซ็ตสุดท้ายเสร็จสิ้นลงหลังเริ่มถ่ายกันมาตั้งแต่ช่วงเช้าและกินเวลามาจนถึงบ่าย ทีมงานรีบเอาเสื้อคลุมมาสวมให้ยลดาหลังการถ่ายแบบแล้วเสร็จ ก่อนที่จะพาหญิงสาวไปยังห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนชุด

“น้องแยมนี่เซ็กซี่สุดๆ ไปเลยนะพี่พล ผมแทบลืมหายใจตอนเห็นน้องแยมถอดเสื้อคลุม เห็นแบบนี้ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงได้ตำแหน่งนางแบบหุ่นชวนฝันสองปีซ้อน” เกริกก้องผู้ช่วยช่างภาพกระซิบบอกกับรุ่นพี่ร่วมสถาบันควบตำแหน่งเจ้านายไปด้วย

“แน่นอนอยู่แล้ว แต่แกอย่าคิดไปยุ่งเชียวนะไอ้ก้อง เจ้าของเขาหวงมาก” ชยพลบอกกับลูกน้องเพราะรู้ดีว่ายลดาเป็นผู้หญิงของใคร

“ใครเหรอพี่ แต่ผมเดาว่าต้องรวยและมีอิทธิพลมากแน่ๆ ดูจากลูกน้องที่ส่งมาเฝ้าน้องแยมทุกฝีก้าวแบบนี้” เกริกก้องคาดคะเน เพราะเห็นว่ายลดามาถึงสตูดิโอด้วยรถหรูราคาแพงพร้อมด้วยชายฉกรรจ์ในชุดสูทสีดำหน้าเข้มดูน่าเกรงขาม

“คุณอัครบดินทร์ มหาทรัพย์ไพศาล”

“ว่าไงนะพี่” เกริกก้องอุทานอย่างตกใจแม้จะคิดอยู่แล้วว่าผู้ชายที่เป็นเจ้าของยลดาจะต้องรวยและมีอิทธิพล แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นอัครบดินทร์ มหาทรัพย์ไพศาล เจ้าพ่อบริษัทน้ำเมาและเครื่องดื่มชูกำลังชื่อดังที่รวยระดับต้นๆ ของประเทศ

“แกได้ยินไม่ผิดหรอก น้องแยมเป็นผู้หญิงของคุณอัครบดินทร์ ฉันถึงเตือนแกด้วยความหวังดีว่าอย่าได้คิดแหยม เพราะมีกรณีตัวอย่างมาแล้ว รายนั้นไม่ได้ผุดได้เกิดจนป่านนี้” ชยพลบอกลูกน้องซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยช่างภาพในโปรเจ็กต์ถ่ายแคตาล็อกชุดชั้นในในครั้งนี้

“ยังไงเหรอพี่” เกริกก้องถามอย่างสนใจเพราะเขาเพิ่งมาทำงานกับชยพลได้เพียงหกเดือนจึงไม่ทันทราบเรื่องที่อีกฝ่ายกล่าวถึง

ชยพลหันไปมองทางห้องแต่งตัวก่อนจะเล่าเหตุการณ์ที่ทำให้ช่างภาพคนหนึ่งถึงกับหมดอนาคตในวงการเพราะคิดแตะต้องยลดาให้รุ่นน้องฟัง

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว เมื่อช่างภาพจอมเจ้าชู้วางยายลดาเพื่อหวังทำมิดีมิร้าย แต่คนของอัครบดินทร์มาพบเข้าเสียก่อน

ช่างภาพรายนั้นจึงถูกซ้อมปางตาย แถมยังหมดหนทางทำมาหากินเพราะไม่มีใครกล้าจ้างจากข่าวพฤติกรรมต่ำทรามที่แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วในกลุ่มนางแบบพริตตี้รวมถึงช่างภาพด้วยกันเอง โดยฝีมือของบุคคลนิรนามซึ่งทุกคนต่างรู้ดีว่าเป็นใคร

“แล้วเขาหายไปไหนอ่ะพี่” เกริกก้องถามอย่างสงสัย

“ฉันได้ยินข่าวแว่วๆ มาบ้างว่ามันหนีกลับไปอยู่บ้านนอกเพราะอยู่กรุงเทพฯ ไม่ได้ เขาว่ากันว่า คุณอัครบดินทร์ส่งคนตามรังควานตลอดจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน”

“โห น่ากลัวว่ะพี่ ไม่อยากเชื่อว่าคุณอัครบดินทร์จะโหดขนาดนี้”

“ไม่โหดได้ไง ก็ไอ้บ้านั่นดันไปแตะต้องของรักของเขา”

“ก็น่าหวงอยู่หรอกพี่ อย่างน้องแยม ใครได้เป็นเจ้าของไม่หวงก็แปลกแล้ว”

“ใช่ ฉันถึงเตือนแกไงว่าอย่าแม้แต่จะคิด ถ้ายังรักชีวิต”

“ผมไม่กล้าหรอกพี่ ผมยังมีครอบครัวที่ต้องดูแล”

“คิดได้แบบนั้นก็ดี” ชยพลบอกลูกน้อง และยุติการสนทนาเมื่อ

ยลดาเดินออกมาจากห้องแต่งตัว

“แยมกลับก่อนนะคะพี่พล พี่ก้อง” ยลดายกมือไหว้ลาช่างภาพทั้งสอง

“ครับ แล้วเจอกันนะครับน้องแยม” ชยพลบอก เพราะเขาและ

ยลดามักมีโอกาสได้ร่วมงานกันบ่อยๆ

“แล้วเจอกันค่ะ” ยลดาโปรยยิ้มชวนใจละลายให้สองหนุ่มแล้วเดินออกจากสตูดิโอไป โดยมีบอดี้การ์ดหน้าเข้มเดินตามไปติดๆ

ชยุต หนึ่งในบอดี้การ์ดที่อัครบดินทร์ส่งมาดูแลยลดาเปิดประตูให้เจ้านายสาว โดยที่อานนท์บอดี้การ์ดอีกคนก้าวขึ้นประจำที่คนขับ

หลังจากทั้งหมดขึ้นรถเรียบร้อย เมอร์ซิเดสเบนซ์คันหรูก็เคลื่อนออกไปจากลานจอด

“คุณแยมจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ” ชยุตเอ่ยถาม

“ไม่ค่ะ กลับบ้านเลยดีกว่า” ยลดาตอบ

วันนี้เป็นวันที่อัครบดินทร์จะกลับจากต่างประเทศหลังจากที่เขาไปธุระเรื่องงานถึงสองอาทิตย์ ยลดาดีใจเมื่อคิดว่าวันนี้เธอจะได้เจอเขาแล้ว แม้ชายหนุ่มจะไปเพียงสองอาทิตย์แต่เธอรู้สึกว่ามันช่างยาวนานเหลือเกิน

เธอคิดถึงอ้อมกอดและอกอุ่นที่ได้ซุกกายนอนยามค่ำคืน แม้ว่าเขาจะแวะมาค้างกับเธออาทิตย์ละไม่กี่วัน แต่ก็ยังดีกว่าต้องห่างกันถึงสองอาทิตย์แบบนี้ เธอไม่รู้ว่าเขาจะคิดถึงเธอเหมือนอย่างที่เธอคิดถึงเขาหรือเปล่า แต่สำหรับเธอแล้ว การต้องห่างกันสองอาทิตย์นั้นช่างยาวนานเหลือเกิน