คิรินวิ่งตามคนสวยลงมาถึงชั้นล่างก็มีป๊าสิงหาและป๊าธนาที่เห็นว่าเหตุการณ์ไม่ปกติ รีบเดินเข้ามาหา
“อะไร เอ็งไปทำอะไรหนูราเชลอีก ไอ้นี่” สิงหาที่เป็นป๊าเขาพูดขึ้น ย้ำว่าป๊าเขา…แต่เข้าข้างลูกสะใภ้ยิ่งกว่าลูกตัวเอง แค่เห็นราเชลน้ำตาอาบแก้มลากระเป๋าลงมาก็พร้อมจะด่าเขาในทันที
“คนสวย ใจเย็นๆ ก่อนได้ไหมคะ” ร่างแกร่งตรงเข้าไปกอดตัวเมียเอาไว้จากทางด้านหลัง ไม่ได้หันไปพูดตอบอะไรป๊าตัวเอง.. “ไหน หนูอยากไปไหน บอกคิรินสิครับ” รั้งตัวเมียให้หันหน้ามาหา มือยกขึ้นเช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้ม เอ่ยพูดกับเมียด้วยท่าทีใจเย็น
“ไม่รู้”
“หนูกำลังงอแงเพราะอารมณ์คุณแม่เหมือนตอนมีน้องเพลิง หนูรู้ตัวหรือเปล่า ถ้ารู้ตัว ช่วยพยายามใจเย็นลงสักหน่อยได้ไหม ไม่หนี ไม่ไปไหน หนูอยากได้อะไรแค่บอก”
“คิรินไม่เคยดุมาก่อน แต่คราวนี้คิรินดุ”
“คิรินไม่ได้ดุหนู คิรินขอร้อง คิรินเข้าใจว่าหนูอารมณ์แปรปรวนง่ายตอนช่วงท้อง แต่ไม่หนีได้ไหม
