แกร๊ก
เธอเปิดประตูห้องนอนเข้ามาพร้อมกับนมอุ่นสองแก้วที่เพิ่งลงไปขอจากแม่บ้านมา แก้วหนึ่งของเธอ ส่วนอีกแก้วของคิระ ช่วงนี้เห็นเขานอนไม่ค่อยหลับ บางทีนมอุ่นแก้วนี้อาจช่วยได้
คิระยืนอยู่ระเบียงติดห้องนอน มีสายฝนโปรยปรายลงมาเล็กน้อย เธอวางถาดที่มีนมอุ่นสองแก้วลงแล้วเดินออกไปหาเขา
“ทำไมไม่เข้ามาข้างในล่ะคะ โดนละอองฝนเดี๋ยวก็ป่วยเอาหรอก”
ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองเจ้าของเสียงหวานคุ้นเคย แววตาที่แสดงออกถึงความเป็นห่วงทำให้เขารู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก
“เทียร์ลงไปขอนมอุ่นจากแม่บ้านมา เห็นช่วงนี้พี่คิระนอนไม่ค่อยหลับ ดื่มนมอุ่นก่อนนอนอาจจะช่วยทำให้หลับง่ายขึ้น”
“ปกติก็กินนมจากเต้าเธออยู่แล้ว”
“พี่คิระ!” แห้วเสียงหลงใส่เขา ไอร้อนแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้า แค่ประโยคเดียวก็สามารถทำเธอเขินจนเสียอาการได้แล้ว
“นมอุ่นมันไม่อร่อยเท่านมเธอ”
“ยังไม่หยุดอีก”
“หึ…” เขายิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองสายฝ
