บทที่ 14
จูบจนปากเปื่อย
วันนี้ฉันต้องมาอยู่ร่วมตัดสินการซ้อมการแข่งขัน ฉันเองก็มีความสามารถด้านการแข่งรถ อาจจะไม่ได้ถนัดแบบมือโปรแต่ฉันก็ไม่เคยอ่อนข้อให้ใคร จึงพอเข้าใจกติกาการแข่งขันอยู่บ้าง
คุณวินเดินมานั่งอยู่ข้างฉันเราสองคนมองไปที่คุณเวย์ รถคันนั้นที่คุณเวย์ขับเป็นรถที่คุณวินลงทุนและลงแรง อะไหล่ที่ใช้กับรถเป็นอะไหล่ที่คุณวินผลิตเองด้วย
"คุณไปเอาอะไหล่พวกนั้นมาจากที่ไหน เท่าที่ฉันดูมันไม่มียี่ห้อ?"
"มันจะไปยากอะไรฉันก็แค่ดึงฝ่ายผลิตในโรงงานพ่อฉันมาจากนั้นก็ออกแบบให้ฝ่ายผลิตลองไปผลิตมาให้ฉันดู ถ้ามันผ่านฉันก็รวย"
"ร้ายกาจมาก แบบนี้ท่านประธานรู้ไหมคะ?"
"ฉันสั่งห้ามทุกคนไม่ให้บอกพ่อ รำคาญตาแก่นั่นลงมาวุ่นวาย บางครั้งคนเรามันต้องอยู่ให้ทันตามยุคตามสมัย การผลิตอะไหล่ให้กับบริษัทยักษ์ใหญ่ฉันเข้าใจ แต่บางครั้งเราก็ต้องทันเกมวัยรุ่นยุคใหม่ที่ชอบแต่งรถเป็นชีวิตจิตใจ ผลิตของดีราคาย่อมเยา ว
