บทที่ 44
สู่ขอ
รถของฉันขับเข้ามาจอดที่บ้านของทั้งสองคน พวกเขาเดินสะโหลสะเหลลงมาพร้อมกับอาการบาดเจ็บ ตอนนี้ท่านประธานกำลังนั่งรออยู่ด้านใน พอได้ยินเสียงรถก็รีบเดินออกมาดู แต่พอท่านเห็นลูกชายตัวเองอยู่ในสภาพสะบักสะบอม ท่านประธานก็รีบวิ่งมาดูเพราะความเป็นห่วง
"เกิดอะไรขึ้นใครทำอะไรลูกพ่อ ไหนดูสิวิน ทำไมเขียวช้ำไปทั้งตัวแบบนี้ เวย์ก็ด้วยเหรอ!"
"ทั้งสองคนถูกพ่อของฉันกระทืบค่ะท่านประธาน"
"อ๋อ... งั้นช่างมันเถอะ ว่าแต่หนูแสนดีเป็นยังไงบ้าง ไม่ต้องมาเรียกท่านประธานแล้วนะ เรียกพ่อดีกว่าฟังแล้วมันรื่นหูดี"
ท่านประธานประคองฉันเข้ามานั่งในบ้าน ทำให้ทั้งสองคนหันไปมองหน้ากัน มันต้องมีอะไรผิดพลาดใช่ไหม มันไม่มีอะไรผิดพลาดหรอก เพียงแค่ตอนนี้ท่านกำลังรักสมาชิกใหม่มากกว่าลูกในไส้เท่านั้นเอง
ฉันถูกทุกคนดูแลเป็นอย่างดี ห้องนอนก็ใหญ่โตเฟอร์นิเจอร์
ต่าง ๆ ก็หรูหราไม่ธรรมดา แต่ลูกชายของบ้านหลังนี้กลับถูก
