@3 วันต่อมา > โรงอาหาร
แสงแดดยามเที่ยงที่ส่องทะลุผ่านกระจกบานใหญ่ของโรงอาหาร สาดส่องลงบนโต๊ะอาหารซึ่งเต็มไปด้วยนักศึกษาหลากหลายกลุ่ม เสียงคนพูดคุยเจือเสียงช้อนส้อมกระทบจานดังประปราย สร้างบรรยากาศคึกคัก แต่ในมุมนั้น เอวาและมิวนิคสองเพื่อนสนิทนั่งประจำที่ โต๊ะเล็ก ๆ ดูสงบกว่าบริเวณอื่นๆ
"เอวามึงว่ากลุ่มนั้นมองกูแปลกๆป่ะ"
เสียงของมิวนิคแฝงความกังวล สายตาจับจ้องไปรอบๆ อย่างพยายามสังเกตคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ห่างออกไป เอวายกยิ้มขำ ๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่แฝงความอารมณ์แบบไม่ใส่ใจนัก ราวกับเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของเธอ
"ก็มึงสวยไง...พวกนั้นคงอิจฉาแหละ มึงยังไม่ชินอีกเหรอ"
น้ำเสียงของเอวาเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย ท่าทางเป็นกันเอง มือเธอหยิบข้าวเข้าปากอย่างชิล ๆ โดยที่สายตายังจับจ้องไปที่มิวนิค สองคนแลกเปลี่ยนกันด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่มิวนิคจะกลืนน้ำลายอย่างกังวลใจ
"ไม่นะ...กูว่ามันดูผิดปกติกว่าทุกคร
