คำขอโทษและยอมรับผิดทุกอย่าง
อาการของหนูนิ่มเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆแพทย์ได้อนุญาตให้ริริรินออกจากโรงพยาบาลได้หลายวันแล้ว ริรินใช้เวลาทั้งหมดมาเฝ้าดูแลหนูนิ่มทุกวัน โดยมีราจีฟของมาตามติดตลอดเวลา ทำให้หญิงสาวรู้สึกอึดอัดอยู่ตลอดเวลา
“ไม่มีอะไรทำหรือไง?...ถึงได้มานั่งเสนอหน้าอยู่ได้”ริรินพูดกระแทกขึ้น เธอเบื่อ เธอรำคาญ วันๆเอาแต่ตามติดเธออยู่ได้ ขนานเธออยู่ในบ้านเขาก็ยังตามติดเธออยู่ได้ คอยเอาแต่พูดขอโทษอยู่ตลอดเวลา คนอย่างเธอเจ็บแล้วจำและไม่มีวันที่จะหันหลังกลับไปสู่วงโคจรนรกแบบนั้นอีก
“ริน…”ราจีฟเรียกชื่อริรินด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ตั้งแต่วันที่เขาเข้าไปขอโทษเธอ เธอก็เอาแต่พูดจาด่าทอเสียดสีเขาอยู่ตลอดเวลา มันเจ็บที่หัวใจเหลือเกิน เขาเข้าใจความรู้สึกของริรินเมื่อตอนที่โดนด่าว่าด่าดูถูกสารพัดแล้วว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง ตอนนี้สิ่งที่เขาทำกับริรินเอาไว้ มันได้หวนกลับมาทำร้ายเขาแบบเจ็บปวดทรมาน
“ทำไ
