"เฮียว่ารสาอีกแล้วนะ แต่วันนี้รสาหน้าซีดมากแล้วก็ตัวร้อนจี๋ด้วยนะคะ แถมต้องอยู่คนเดียวอีก"
"มีไข้ด้วยหรอ"
"ใช่ค่ะน้องสงสารมาก ลุงกับป้าก็ไม่อยู่"
"แล้วพี่สาวเขาหละ"
"มิรินก็อยู่นะคะ แต่วันนี้มิรินมีเรียนน่าจะมาเรียนค่ะ"
"อืม" เป็นหนักขนาดนั้นเลยหรอวะ แล้วทำไมไม่บอก ผมขับรถออกมาถึงมหาลัย
@มหาลัย
"ไงไอ้พายุ ทำไมวันนี้หน้ามึงตึงจังวะ"
"กูก็เป็นของกูแบบนี้ทุกวันมั้ยวะไอ้ราม มาถึงก็เเซวกูเลยนะ"
"เมื่อคืนเมามากนะมึง ขับรถกลับถึงห้องได้ไงวะ"
"กูเก่งไง ไม่เห็นต้องสงสัย"
"เออเก่ง แล้วน้องรสาเป็นไงเมื่อคืน"
"อะไรของมึง" ผมถามไอ้วินกับไอ้รามที่จ้องหน้าผมพร้อมกันอย่างกับรอคำตอบ
"เมื่อคืนมึงเมามากคงไม่ได้ทำอะไรคนสวยขาของกูใช่ไหมไอ้พายุ" เพราะไอ้รามถามแบบนั้นผมก็หันหน้ากลับไปมองมัน แม่งทำอย่างกับมันเห็น
"มึงหยุดเรียกคนสวยขาของมึงเลยไอ้ราม ถ้ากูจะทำหรือไม่ทำแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงวะ เสือกไม
