"รสาอยากเห็นหน้าเฮียตอนทานข้าวได้มั้ยคะ เฮียอย่าเพิ่งกลับคอนโดได้มั้ย ได้มั้ยคะ"
"อืม"
"พูดเพราะๆไม่เป็นรึไงคะ หรือพูดเป็นแค่ตอนอยู่บนเตียง"
"รสา！"
"จ๋าาา~~ เรียกรสาทำไมหรอ"
"เดี๋ยวนี้ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ได้คืบจะเอาศอกเลยหรอ" ขืนผมคุยกับยัยเด็กนี่นานๆ มีหวังเส้นเลือดในสมองแตกพอดี
"รสาไม่กวนแล้วก็ได้ รอรสาหน่อยนะคะ ขอรสาไปเปลี่ยนชุดก่อน แต่ชุดของเฮียรสาขอเอามานอนกอดสักคืนนะคะ เดี๋ยวรสาซักคืนให้"
"ยัยเด็กโรคจิต" ตู้ดๆๆๆๆ...เฮียบ้าหยอดนิดหยอดหน่อยทำเป็นฟังไม่ได้ ตัดสายทิ้งเฉยเลย แต่ช่างเถอะแค่นี้ก็ดีแล้วแค่ฉันเห็นหน้าเขาตอนทานข้าวก็ดีแล้ว เพราะทุกครั้งที่ฉันไปที่บ้านป้าพิมพ์เขาจะเดินหนีตลอด
@บ้านพายุ
"ป้าพิมพ์จ๋าาา~~ วันนี้ทำอะไรทานคะ รสาขอฝากท้องด้วยคนสิคะ"
"รสา..มาสิลูก"
"มีอะไรให้รสาช่วยมั้ยคะ"
"ป้าทำไกล้เสร็จหมดแล้ว หนูรสาไปนั่งเล่นรอเลยลูก"
"ให้รสาช่วยเถอะค่ะ รับรองรสาจะเป็น
