Mermaid: The Land Adventure (Book 2)

The Land Nagkatinginan kami nila Karen at Miko nang ilabas namin ang ulo namin sa surface ng dagat para makita kung may mga tao ba sa dalamlasigan, kahit na sinabi ni ate Elena na walang tao dito pero paminsan minsan lang naman yun. "Mukhang wala atang tao" dinig kong sabi ni Karen at lumangoy na kami papalapit pero agad din kaming napatago sa may batuhan nang may marinig kaming boses na paparating. "Nahihibang ka na ba Julie? Hindi kaya totoo ang mga serena" sabi ng isang babae kaya naman sumilip ako pero agad din akong bumalik sa pagkakatago dahil hinila ako ni Miko.  Titingnan ko sana sya ng masama pero nakatingin na sya sakin ng masama kaya naman imbis na tingin masama ay naging pacute dinig ko naman ang mahinang pagtawa ni Karen. "Totoo Lilian! Totoo lahat ng sinabi ko hindi ako nahihibang or what so ever. Dito, dito sa lugar na to ko nakita si Maria na dinala ng mga serena" Napakunot ang noo ko at di lang pala ako pati sila Miko at Karen, so may nakakita sa mga Black Mermaid?! Swerte nya at di sya pinakialaman dahil kung oo baka ngayon patay na sya o baka naman hindi na nakakapaglakad or worst baka kasali sya sa madadamay. "Baka naman malikmata mo lang na may kumuha sa kanya when the real fact is nagpakalunod lang sya" "No ly, hindi magagawa ni Maria yun and besides may ilaw sa paligid nya." "Naku Julie nababaliw ka na talaga kaya gusto ka nila ipadala sa mental eh tara na nga" At maya maya ay nawala na ang ingay nila kaya naman nagkatinginan kaming tatlo. So may nakita sa kanila na isinama si Maria sa dagat now I know kung bakit di sya sumama. "The Black Mermaids are too reckless!" Inis na sabi ni Miko. "Yah may nakakita sa kanila" dagdag ko pa at saka napabuntong hininga. "Kahit na sabihin pa yun ng babaeng nagngangalang Julie wala pa rin namang maniniwala sa kanya di ba? And besides yung kasama nga nya di naniwala sa kanya yung iba pa kaya?!" Sabi ni Karen and she had a point. Umahon kami pero sa kabilang banda si Miko dahil sa kailangan daw, binigay ko sa kanya ang isang box na binigay ni ate Mimi sa amin dahil ito daw ang mga damit namin nandito din daw ang mga pera na kakailanganin namin. Pag alis namin sa tubig ay sakto namang naging bula ang buntot namin ni Karen at saka napalitan ng paa agad din naman akong namula dahil sa nakita ko. Shit wala akong damit kahit na isa. Nagkatalikuran kami ni Karen at saka namin binuksan ang box. "HOY MIKO WAG KA MUNA LALABAS JAN KUNG HINDI PAPATAYIN KITA" Pag babanta ni Karen.  "Yeah yeah whatever" yan lang ang narinig kong sabi ni Miko. Nakita ko ang isang black dress sa box at underwear kaya naman agad ko itong kinuha at sinuot. Well not bad sakto lang sa akin ang underwear at dress na ito nang makabihis kami pinalabas na namin si Miko at nilapag nya ang box nya sa tabi ng box namin ni Karen. Karen's box is violet while mine is blue and sa tingin ko manganganib ang box ni Miko dahil walanghiya gold. "Mik" "Yes my dear?" "Ew yuck! Ako tigilan nyo ko ah! Mandiri nga kayo" inis na sabi ni Karen at napairap naman ako sinamaan naman sya ng tingin ni Miko. "Please lang maawa kayo single ako oh" "Excuse me? Sa pagkakaalam ko engage ka sa kuya ko" napairap naman sakin si Karen. "Ieenjoy ko muna tong pagiging single ko. Wala naman sya eh it means single ako and besides asan ba sya? Kahit miss ko na ang bakulaw na yun makakatikim sakin yun ng-" "Sangkatutak na halik?" Sabi ni Miko at natawa naman ako dahil namula si Karen. "H-hindi no!" Inis na sabi ni Karen at saka tumalikod sa amin. "Anyway Mik" sabi ko at hinawakan ang box nya nilagaynl ko ang mga gamit nya sa loob ng pouch ko at ganun din ang kay Karen "Maraming masasamang loob kaya baka kunin nila tong box na to kaya dapat lang na ihiwalay natin to" sabi ko at nag nod naman sila at tiningnan ko ang box ni Miko "Lalo na to dahil gold to" sabi ko pa. "Sabagay at isa pa mukhang antigo tong mga box na to kaya for sure maraming mata ang nakatingin dito mamaya" sabi naman ni Karen. Tiningnan namin ang tuktok ng cliff na to at bakita ko ang bahay namin dati, ang mansion kung saan ako nakatira dati. Malungkot akong napangiti bago tumingin sa kanila, pansamantala hindi muna ako titira dyan. "Alam mo ba kung saan yung bahay na sinabi ng daddy mi Rei?" Nag nod naman ako bilang sagot sa tanong ni Karen. "Oo nakikita ko yun mula sa kwarto ko dati. Hindi ko alam na kila mommy pala yun wala din naman saking sinabi si lola and for sure wala ding alam si kuya" sabi ko. "Totoong kuya mo ba yun?" Tanong ni Karen at ang nod ako. "By blood and by heart yes. Pero hindi ko sure kung sya ba yung Prince Kyle na fiancee mo at kapatid ko mapadagat o lupa man" sagot ko pa at nag nod naman sya. Totoo na may bahay sila mommy at daddy ang alam ko doon na dapat sila titira kasama kami ni kuya once na nailabas na ako sa sinapupunan ni mommy pero hindi natuloy dahil nga sa nangyari. Hindi pa alam ni kuya ang tungkol doon dahil di naman nasabi sa kanya ni daddy at mommy. Mas mataas yun kesa sa mansion namin, I mean mas mataas ang kinalalagyan.  Naglakad na kami paakyat habang hawak hawak ko yung pouch ko at ang blue na box. Para syang treasure box dahil sa design at kapag binenta namin to ay malaking halaga kaso naalala ko na sabi ni ate wag na wag ibebenta kundi lagot kami sa kanya. Nakakatakot kaya magalit ang isang graduate top knight and the heir. Oo si ate Elena ang susunod kay daddy sa pamumo dahil si kuya Kyle daw ay magiging hari sa Purple Palace. "Grabe naman to Rei wala bang mas madali na paraan para narating doon sa bahay na yun? Pagod na pagod na ko" sabi ni Karen. Sino ba naman ang hindi mapapagod kung napakataas na daan ang aakyatin para lang makapunta sa bahay na yun? Ni gate nga hindi ko pa makita dahil sa mga puno na nakaharang eh and tke note nasa kalahati pa lang kami. "Para namang di kayo mga kniht nyan" pagmamayabang ni Miko samin kaya sinamaan ko sya ng tingin "This will be one of our training kaya wag na kayo mag reklamo kesa naman sa ipahabol tayo nila ate Mika sa pating" dagdag pa nya. Yeah right. Sa loob ng ilang tao sinanay nila kami na maging malakas at makontrol ang kapangyarihan namin at isa sa training namin ay ang habulin ng mga pating. Kung nakakatakot magtraining ang mga teacher namin doon mas nakakatakot ang tatlong yun. Three devil angel nga ang tawag namin sa kanilang tatlo dahil mga ugaling devil sila kapag may training at mga mukhang anghel na nakakaloko. "Tsk mas lalong ayoko nun." Sabi ko at tumuloy sa paglalakad. After an hour goodness sa wakas nakarating din kami sa bukana ng magiging bahay namin.