ทันทีที่ลีโอเดินหันหลังออกไปจากห้อง น้ำตาเม็ดโตที่ตีตื้นตั้งแต่ตอนที่ระบายความรู้สึกอึดอัดในใจก็ร่วงเผาะลงมาทันที
มือเรียวยกขึ้นมาปิดหน้า สัมผัสได้ถึงเม็ดน้ำตาอุ่นๆ ที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย เธอไม่ได้อยากเป็นคนงี่เง่า ไม่ได้อยากเป็นคนที่ไม่น่ารักในสายตาของเขา ทุกอย่างมันเป็นเอง เธอหงุดหงิด เธอไม่ชอบเวลาที่เห็นเขาอยู่กับคนอื่น ยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงคนอื่น
เธอไม่ชอบที่เขาทำตัวแบบนั้นให้เธอเห็น แต่สุดท้ายก็ยังกลับเข้ามาวนเวียนอยู่ในชีวิตเธอ เหมือนแค่ต้องการล้อเล่น ไม่ได้แคร์เลยว่าเธอจะรู้สึกยังไง
สุดท้ายในตอนที่อยู่คนเดียวตามลำพัง ลิเดียร์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มลวกๆ เดินไปเปิดกระเป๋าหยิบบางอย่างที่เธอซื้อมาจากร้านขายยาก่อนจะเปิดกล่อง อ่านวิธีการใช้ให้ชัดเจน ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยความรู้สึกที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ไม่ถูกเลยเช่นกัน
เธอยอมรับว่าเธอกลัวผลลัพธ์ที่เธอก
