“ไม่ได้ทำอะไรผิดได้ไงค่ะ เนี่ย หลานที่คุณเอามาเลี้ยง มะนาวว่าเอาแต่ใจใหญ่แล้วนะคะ”
มะนาวที่เห็นอคินหน้าถอดสีเพราะเผลอตบไลลา เธอต้องรีบใส่ไฟ ให้ชายหนุ่มกับอีเด็กคนนี้เข้าใจผิดกันให้ได้มากที่สุด
“ผู้ใหญ่เตือนอะไร ก็ฟังบ้าง ไม่ใช่ดีแต่เถียง ที่เขาพูดเพราะเขาเป็นห่วงนะคะ น้องไลลา” เธอทำเหมือนปลอบประโลมเด็กสาว เหมือนจะหวังดีแต่ก็ไม่เพราะมันทำให้ไลลามองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ใช่สิ เธอมันแค่เด็กกะโปโล ไม่ใช่ดาราแบบแฟนอาคิน ที่ตีสีหน้าตอแหลเก่งสุดๆไปเลย
“อามะนาว อย่าปลอมค่ะ มันไม่อิน” ไลลาหันไปพูดเสียงดังใส่มะนาว ทำเอาอคินทำท่าจะง้างมืออีกรอบ คราวนี้เธอยื่นหน้าให้เขาตบเลย
“เอาเลยสิอาคิน จะตบจะตีไลลาอีก ก็ทำเลย ไหนๆ อาก็ไม่ต่างจากไอ้คนนั้นที่มันจะข่มขืนหนูหรอก เพราะอาก็ลงไม้ลงมือกับหนูเหมือนกัน”
เธอพูดจบก็ร้องไห้โฮแบบขวัญเสีย ที่ผ่านมาเขาแค่พูดแรงๆใส่เธอ แต่ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แต่พอมะนา
