ตรวนสวาท 4 ปล่อยวาง
1097 Words
ตรวนสวาทล่ามรัก 4 ปล่อยวาง
เช้าวันใหม่หลังจากที่เช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมแล้ว เฟียร์โรก็ได้เดินทางกลับทันที เขาหวังว่าการเดินทางกลับอียิปต์ในครั้งนี้มันจะทำให้เขาได้เจอแม่สาวแอร์โฮสเตสคนเมื่อวานนี้อีกครั้ง
เพราะการเดินทางกลับในวันนี้เขาเลือกเดินทางด้วยสายการบินดังของญี่ปุ่น แต่ทว่าชายหนุ่มกลับต้องผิดหวังเพราะไม่เห็นแม้แต่เงาของแม่สาวคนนั้นเลย
เมื่อกลับมาถึงบ้านเฟียร์โรต้องตกใจเพราะเห็นผู้เป็นมารดากำลังนั่งจิบชาและอ่านหนังอยู่ที่ห้องนั่งเล่น เพราะก่อนหน้านี้ท่านบอกว่าไปแสวงบุญที่ประเทศซาอุดิอาระเบียแต่ทำไมตอนนี้ถึงมานั่งอยู่ตรงนี้ได้
"อ้าว! เฟียร์โรลูกไปไหนมา"
"ท่านแม่กลับมาจากซาอุฯตอนไหนครับเนี่ย ไหนตอนแรกบอกว่าจะไปหลายวันไงครับ"
"แม่มาถึงเมื่อวานตอนเย็นๆ ว่าแต่เราเถอะยังไม่ตอบคำถามแม่เลยว่าไปไหนมา"
"ผมไปญี่ปุ่นมาครับ" เขาพูดเสียงแผ่วเบาน้ำเสียงราบเรียบไม่แม้จะสบตาผู้ที่เอ่ยถามเลยก่อนจะนั่งลงที่โซฟาข้างไอซีสผู้เป็นมารดา
"ไม่ต้องตาม ไม่ต้องสืบอะไรทั้งนั้นแล้วลูก" มือของไอซีสจับไปที่ไหล่ของลูกชาย
"ท่านแม่รู้...."
"ใช่ แม่รู้....รู้ว่าเรากำลังสืบเรื่องของพ่ออยู่ใช่ไหม แม่จะบอกอะไรให้นะเฟียร์โร ที่แม่กับพ่อเลิกกันไม่ใช่ว่าเราหมดรักกัน แต่เราทั้งสองมีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ตรงกัน เช่น ความชอบ ทัศนคติ วัฒนธรรม ภาษา อาหารการกินอยู่ และที่สำคัญก็คือศาสนา มันเลยทำให้ชีวิตคู่เราไปกันไม่ได้"
"ท่านแม่กับพ่อไปกันไม่ได้เพราะมีหลายอย่างไม่ตรงกันแต่ก็อยู่ด้วยกันมาเป็นสิบๆปี แล้วทำไมตอนแรกก่อนจะรักกันก่อนจะตกลงอยู่ด้วยกัน ก่อนจะแต่งงานกันทำไมไม่เรียนรู้ ไม่ปรับตัวกันก่อนละครับ"ชายหนุ่มตะโกนออกมาเสียงดังดวงตาแดงก่ำก่อนจะพูดต่อไปอีก
"หรือไม่....ถ้ารู้ว่าหลายๆอย่างไม่ตรงกันแล้วปล่อยให้เวลามันผ่านล่วงเลยมาตั้งนานจนมีผมแล้วถึงค่อยมาบอกว่าไปกันไม่ได้ แบบนี้หรือครับ?" เขาเสียงดังราวกับคนสติหลุดขึ้นมาทันทีเมื่อพูดเรื่องนี้
"คนเราถ้าได้รักแล้วมันก็รักเลย ยากที่จะตัดใจได้แม่กับพ่อเราพยายามแล้ว เราทั้งสองพยายามที่จะไม่รักแต่ก็ทำไม่ได้เราจึงพยายามที่จะเรียนรู้ ปรับตัว แต่บางเรื่องมันลึกซึ้งและบอบบางเกินกว่าที่เฟียร์โรจะเข้าใจนะลูก ที่สำคัญเพราะมันมีศาสนาและวัฒนธรรมเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย มันจึงทำให้เราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ แม่กับพ่อจึงต้องจากกันแต่เราก็จากกันด้วยดีนะ แม่อยากให้เฟียร์โรปล่อยวางนะลูก"
"พ่อมีผู้หญิงใหม่นะครับ ท่านแม่ยังจะให้ผมปล่อยวางหรือครับ ความรักและทรัพย์สมบัติของพ่อแทนที่จะเป็นของท่านแม่แต่ทั้งหมดเราต้องมาแบ่งให้กับคนอื่นอย่างนั้นหรือครับ"
"ในเมื่อเรื่องผู้หญิงแม่ไม่สามารถเติมเต็มให้พ่อได้มันก็ถูกแล้วที่พ่อของเราจะมีใหม่ ส่วนเรื่องทรัพย์สมบัติก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ที่แม่มีอยู่มันก็มากมาย มันมากกว่าของพ่อเราเสียด้วยซ้ำต่อให้เฟียร์โรไม่ทำงานอะไรเลยจะนั่งกินนอนกินใช้เงินไปทั้งชาติในส่วนของแม่มันก็ไม่หมด รู้แบบนี้แล้วเฟียร์โรยังจะห่วงจะหวงอะไรล่ะลูก"
"โอเค้! ผมไม่คุยกับท่านแม่เรื่องนี้แล้วครับ ขอตัวขึ้นข้างบน ไม่รับประทานอาหาร ไม่หิวอะไรทั้งนั้น ไม่ต้องให้ใครขึ้นไปตามไม่ต้องให้ใครไปรบกวนผม" พูดจบร่างสูงใหญ่เดินตรงปรี่ด้วยความไม่พอใจขึ้นบันไดไปทันที
ไอซีสได้แต่ส่ายหน้าให้กับความดื้อรั้นและขี้น้อยใจของบุตรชาย ตั้งแต่เธอกับแม็กซิโมจากลากันเธอก็พยายามเล่าถึงความดีของแม็กซิโมให้ลูกชายคนเดียวฟังตลอดว่าพ่อของเขาดีขนาดไหน แต่ทว่าบุตรชายของเธอนั้นกลับมีทิฐิต่อผู้เป็นพ่ออย่างมาก ซึ่งเธอจะเกลี้ยกล่อมเท่าใดก็ไม่เป็นผล บุตรชายของเธอไม่เคยเชื่อในเรื่องนี้เลย ไม่เคยที่จะมองว่าพ่อของตัวเองดี ไม่เคยที่จะรับฟังเธอเลยถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับพ่อ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเฟียร์โรก็ไม่ได้คุยกับผู้เป็นแม่ในเรื่องของพ่อเขาอีกเลย อีกทั้งชายหนุ่มก็ไม่เคยที่จะไปเสาะสืบเกี่ยวกับพ่อเขาไม่ว่าจะมีคนคอยมารายงานตลอดแต่เขาก็เลือกที่จะเงียบและไม่เอาเรื่องพวกนั้นมารกสมองอีก เขาเอาแต่ทำงาน เที่ยวบ้างและบางครั้งควงสาวๆไฮโซ ดารา เซเลป ออกงานโดยไม่ซ้ำหน้า เลือกที่จะหาความสุขให้ตัวเอง เลือกที่จะเอาเรื่องพวกนี้มาทดแทนเรื่องของพ่อเขา
ที่เฟียร์โรสามารถทำพฤติกรรมแบบนี้ได้ก็เพราะเขาไม่ได้ยึดติดในศาสนาใด ตัวเขานั้นไม่ได้นับถือศาสนาอิสลามตามผู้เป็นแม่ ไม่ได้เป็นคริสเตียนเหมือนพ่อ ในเมื่อผู้เป็นแม่ให้เหตุผลว่าศาสนาทำให้ตนเองและสามีไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะไม่นับถือศาสนาใดเลย
เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเขาไม่มีศาสนามาเกี่ยวข้องหรือวัฒนธรรมจารีตต่างๆมันมีผลกับความรักจริงหรือไม่ และถ้าเขาได้พบรักจริงจังกับใครสักคน ใช้ได้ใช้ชีวิตร่วมกันแล้วศาสนาและวัฒนธรรมจะได้ไม่ต้องมาเป็นข้ออ้างได้อีก
และนับตั้งแต่วันนั้นวันที่เขาสัญญากับตัวเองว่าเขาจะไม่ไปวุ่นวายกับชีวิตของพ่อเขาและตัวเขาเองก็สามารถทำได้ จนเวลามันก็ผ่านล่วงเลยมาเป็นปีที่เฟียร์โรไม่ได้ไปที่ญี่ปุ่นและอิตาลีอีกเลย
- Writer
