พี่ป่าค่อยๆโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆฉันเรื่อยๆ
พรึ่บ!
ฉันตัดสินใจเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ไม่ได้ๆ ฉันต้องเล่นตัวหน่อย ถึงจะใจอ่อนแล้ว แต่ฉันจะยอมพี่ป่าแบบนี้ไม่ได้
"หันหน้าหนีทำไม ?"
"ปะ ไปนอนนอกห้องเลยนะ" ฉันพูดพรางเอามือดันหน้าอกของพี่ป่าออก
"นอนนอกห้อง ?"
"อื้มๆ แอมอยากนอนคนเดียว"
"ได้ไงวะ !!" พี่ป่าโวยวายขึ้นมาทันที
"ทำไมจะไม่ได้ !!"
"โธ่! แอม ข้างนอกยุงมันเยอะจะตาย มึงไม่สงสารผัวมึงบ้างรึไง"
"ลุกขึ้นออกไปเลย"
"แอม..." พี่ป่าทำตาปริบปริบใส่ฉัน หวังจะอ้อนให้ฉันเห็นใจละสิ
ไม่มีทาง...!!
"ถ้าพี่ป่าไม่ออกไป แอมจะไปเอง"
"เฮ้ย!! แอม มึงเป็นอะไรวะ ดีกันแล้วไม่ใช่รึไง"
"ใครดีกับพี่ แอมยังไม่ได้พูดอะไรเลย".
"มึงก็รู้แล้วไงวะ เรื่องกูกับด้าย''
"แล้วที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นล่ะ !!"
"แอม เอาแค่ปัจจุบันดิวะ!!"
"ปัจจุบันพี่ป่าก็คือคนที่้เคยหลอกเคยทำร้ายแอมไง !!"
"ไม่ใช่แบบนั้นดิ
