หนามเตยไม่แน่ใจว่านอนหลับไปกี่ชั่วโมง ทว่าที่รู้สึกตัวตื่นก็เพราะเสียงโทรศัพท์ที่สั่นครืดๆ อยู่ที่ข้างหู ฟืนคือคนที่โทรเข้ามา คงเห็นว่าเธอไม่รับสายก็เลยส่งไลน์เข้ามาแทน
FueN Chananon : อยู่บ้าน?
Naamtoey Narawadee: อือ อยู่บ้าน
นอกจากอยู่บ้านก็คืออยู่บนที่นอนจ้า เพิ่งตื่นเมื่อตะกี้ ตอนนี้ก็ยังนอนกลิ้งตัวไปมาอยู่บนที่นอนหนานุ่มของตัวเองอยู่เลย
แล้วตอนนี้มันกี่โมง?...เที่ยงยี่สิบ ก็เท่ากับว่าหนามเตยนอนหลับไปเกือบสองชั่วโมง
Naamtoey Narawadee : มีไรปะ?
FueN Chananon : แม่ให้ชวนมากินข้าว
Naamtoey Narawadee : ไปๆ
Naamtoey Narawadee : ฟืน...ขี้เกลียดเดินอะ
Naamtoey Narawadee : ขับรถมารับหน่อยยยยย
หนามเตยใส่เสียงออดอ้อนลงไปในตัวอักษร ทว่าคำตอบที่ได้กลับมา...
FueN Chananon : ไม่
FueN Chananon : เดี๋ยวบอกแม่ว่ามึงไม่มา
Naamtoey Narawadee : อ่า...
Naamtoey Narawadee : ไอ้คนใจดำ
FueN
